Parafia św. Andrzeja Boboli
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Wszedzień

Adres

Wszedzień 23
88-300 Mogilno

Data powołania

1969

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

gnieźnieńska

Dekanat

mogileński

Kościół

św. Andrzeja Boboli we Wszedniu

Proboszcz

ks. Paweł Lewandowski

Wezwanie

św. Andrzeja Boboli

Wspomnienie liturgiczne

16 maja

Położenie na mapie gminy Mogilno
Mapa konturowa gminy Mogilno, u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Andrzeja Boboli”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Andrzeja Boboli”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Andrzeja Boboli”
Położenie na mapie powiatu mogileńskiego
Mapa konturowa powiatu mogileńskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Andrzeja Boboli”
Ziemia52°42′03,92″N 17°57′20,19″E/52,701089 17,955608
Strona internetowa

Parafia św. Andrzeja Boboli we Wszedniurzymskokatolicka parafia należąca do dekanatu mogileńskiego.

Rys historyczny

Parafia powstała w 1969 roku. Kościół wybudowano już w 1920 roku na potrzeby znajdującej się w tym miejscu parafii ewangelicko-augsburskiej. Poświęcono go w 1945 roku.

Księgi metrykalne: ochrzczonych, małżeństw i zmarłych prowadzone są w parafii od 1958 roku.

Zasięg parafii

Do parafii należą wierni z miejscowości: Chałupska, Kołodziejewko, Twierdziń (część), Wszedzień Nowy i Wszedzień Stary

Linki zewnętrzne

Organy

Organy piszczałkowe o trakturze pneumatycznej znajdujące się w świątyni zostały wybudowane w 1909 r. przez Paula Voelknera z Bydgoszczy. Co ciekawe, bliźniaczą dyspozycję mają organy w kościele w Kołodziejewie. Na niektórych elementach znajdują się oznaczenia transportowe wskazujące ich przewóz do pobliskiego Mogilna.

Prospekt jednosekcyjny, bezstylowy. Część centralna wyższa, trójboczna, o trzech polach piszczałkowych: środkowe prostokątne, boczne w odbiciu lustrzanym, z ukośnymi kotarami. W częściach skrajnych niewielkie, boczne, ukośne kotarki. Części boczne bliźniacze. Pasy prostych gzymsów ozdobione malarsko, podobnie malowane uszy i dwie listwy w części centralnej, rozdzielające pola piszczałkowe. Wiatrownice stożkowe. Stół gry wbudowany w cokół szafy organowej. Skala manuałów: C-f3; skala pedału: C-d1.

Organy posiadają następującą dyspozycję głosów:

Manuał I Manuał II Pedał
1. Bordun 16' 1. Geigen-principal 8' 1. Subbass 16'
2. Principal 8' 2. Liebl. Gedackt 8' 2. Octavbass 8'
3. Gambe 8' 3. Salicional 8'
4. Hohlfloete 8' 4. Floete 4'
5. Octave 4'
6. Progressio 2-3 fach

połączenia: Manual-koppel, Pedal-koppel I, Pedal-koppel II Stałe kombinacje: Mezzoforte, Tutti oraz Calcanten-ruf

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.