Duża paleta drewniana z farbami olejnymi; widoczny otwór na kciuk

Paleta – prosty przyrząd malarski w postaci płytki lub bardzo płytkiej kuwety, służący do rozmieszczania farb potrzebnych w procesie malowania oraz ich swobodnego mieszania, rozcieńczania lub łączenia z mediami malarskimi[1]. Paletą nazywany jest również dobór barw stosowany przez malarza lub szkołę[2].

Historia

XV-wieczna paleta z terakoty. Musée d'Art et d'Histoire of Sainte-Menehould (Francja)

W starożytności (np. w Egipcie) paletami najczęściej były duże muszle, lecz służyły zwykle do rozcierania farb[3]. W XV w. palety miały przeważnie kształt prostokątny i uchwyt, a rzadziej otwór na kciuk. Używanie palet ciemnych, w kolorze naturalnego drewna datuje się dopiero od XVII w., kiedy to zaczęto malować prawie wyłącznie na barwionych zaprawach malarskich, tzw. bolusowych. W XVIII w. przeważały drewniane palety owalne, dość dużych rozmiarów, z otworem na kciuk. Olbrzymie palety ze spiczastym wybiegiem sięgającym artyście aż na plecy są wynalazkiem XIX w[4][3].

Sposób użycia

Farby na palecie kładzione są według ustalonego porządku, czasem indywidualnego dla poszczególnych artystów. Najczęściej stosuje się system, w którym biel zajmuje miejsce środkowe przy krawędzi palety, na prawo od niej umieszcza się farby o ciepłych barwach (żółcie, czerwienie i brązy), a na lewo o barwach chłodnych (zielenie, błękity, czerń). Można również stosować układ farb od jasnych do ciemnych[4]. Farby olejne, akryle i tempery można następnie nakładać na obraz bezpośrednio lub po ich zmieszaniu i uzyskaniu właściwej barwy. Można też je najpierw połączyć z różnymi malarskimi mediami dla osiągnięcia odpowiedniej właściwości lub konsystencji. Farby te miesza się na palecie za pomocą szpachelki malarskiej lub pędzla[5]. Farby wodne rozcieńcza się na palecie wodą dla uzyskania właściwej intensywności pigmentu, a także miesza pędzlem dla uzyskania odpowiedniego odcienia barwy[6].

Rodzaje palet

Prostokątna paleta plastikowa z farbami akwarelowymi

W zależności od wykorzystania, palety mogą być ręczne (zwykle owalne, z otworem na kciuk, wyprofilowane dla osób prawo- lub leworęcznych) i stołowe (duże, prostokątne). W malarstwie akwarelowym używa się często składanych palet podróżnych (kieszonkowych) wykorzystywanych podczas plenerów. Rozmiar palety dobiera się w zależności od ilości farby używanej podczas jednej sesji malarskiej[5].

Palety drewniane

Do wykonywania palet drewnianych najczęściej stosowane jest drewno gruszy, buku, jabłoni i jaworu[4]. Nowa paleta wymaga nasączenia olejem lnianym, bądź pomalowania kilkoma warstwami werniksu poliuretanowego, by nie chłonęła spoiwa z farb[4][5]. Drewniane palety używa się do malowania farbami olejnymi lub temperami tłustymi[7]. Ich naturalny kolor drewna (odcienie brązu) może zakłamywać faktyczną barwę mieszanych farb, zwłaszcza przy różnym oświetleniu płótna i palety. Czyszczenie palet drewnianych, konieczne do zachowania czystości barw, bywa żmudne i kłopotliwe[4].

Palety plastikowe

Okrągła paleta plastikowa z gwaszami

Szeroko współcześnie stosowane palety plastikowe są wykorzystywane przy malowaniu farbami wodnymi – akwarelą, gwaszem, czasem też chudymi temperami[7]. Są rodzajem płytkiej kuwety z wgłębieniami na farby i wydzielonymi komorami do ich mieszania. Najczęściej są białe, w kolorze podobrazia stosowanego w akwareli. Mają różne rozmiary i kształty (okrągłe, owalne, kwadratowe, prostokątne), bywają z otworem na kciuk i z pojemnikiem na wodę. Często są składane, stanowiąc równocześnie zamykaną kasetkę na farby[8][9][10].

Jednorazowe palety papierowe

Jest to blok specjalnie zaimpregnowanego nieprzemakalnego papieru w kolorze białym, czasem z wycięciem na kciuk. Blok zawiera kilkadziesiąt arkuszy w formacie A4 lub A3. Każdy arkusz to jednorazowa paleta, którą po zakończeniu sesji można wyrwać z bloku i wyrzucić. Takie palety są przeznaczone dla farb olejnych i akrylowych. Doskonale sprawdzają się podczas plenerów[10][11].

Palety „Stay Wet”

Stołowa paleta szklana z brązowym papierowym podkładem

Inną odmianą jednorazowych palet papierowych, są palety zapewniające wilgoć szybkoschnącym farbom akrylowym. Jest to rodzaj plastikowej kuwety z wilgotnym podkładem (z papieru lub z gąbki) przykrytym papierem pergaminowym, który umożliwia powolną absorpcję wilgoci z podkładu. Dzięki temu wydłuża się czas wysychania farb na pergaminie i można malować bez pośpiechu[10].

Palety szklane i z pleksi

Coraz częściej stosowane przez artystów palety z hartowanego szkła lub z pleksiglasu mają dwie podstawowe zalety: są przezroczyste i łatwe do czyszczenia. Dzięki przezroczystości paletę można położyć na papierze w dogodnym dla artysty kolorze, a nawet na wydrukowanym wzorniku barw zaplanowanych w obrazie. Dzięki temu uzyskanie właściwych odcieni mieszanych na palecie farb jest znacznie łatwiejsze[12]. Gładką i twardą powierzchnię szkła lub pleksi można w kilka minut oczyścić z zaschniętej farby za pomocą szpachli[12][10].

Rozkładana emaliowana paletka metalowa służąca też jako podróżna kasetka na akwarele (ok. 1935)

Inne palety

Wśród palet, które wyszły już z użycia, wyparte przez palety plastikowe, są rozkładane, emaliowane na biało palety metalowe służące głównie jako kasetki podróżne na akwarele. A także białe palety ceramiczne lub zastępujące je płytkie talerze bez ozdób – wykorzystywane do przygotowania większych ilości rozcieńczonego pigmentu potrzebnego do pokrycia dużych fragmentów akwareli (lawowanie).

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Ślesiński ↓, s. 142.
  2. ↑ Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.
  3. 1 2 Krystyna Kubalska-Sulkiewicz (red.): Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 297. ISBN 83-01-12365-6.
  4. 1 2 3 4 5 Ślesiński ↓, s. 143.
  5. 1 2 3 Olej. Maria Mach (tłum.). Łódź: Galaktyka, 1997, s. 33, 42, seria: Podręcznik Malarstwa. Purpurowa Seria. ISBN 83-86447-61-3.
  6. ↑ Ślesiński ↓, s. 61.
  7. 1 2 Tempera, techniki malarskie. [w:] Magazyn sztuki [on-line]. [dostęp 2017-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-10)]. (pol.).
  8. ↑ Ślesiński ↓, s. 61, 81.
  9. ↑ Palettes. [w:] Jane Blundell - Artist [on-line]. marzec 2017. [dostęp 2017-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-11)]. (ang.).
  10. 1 2 3 4 Artist palette. [w:] Art is Fun [on-line]. [dostęp 2017-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-10)]. (ang.).
  11. ↑ Palety malarskie. [w:] Blejtramy.com [on-line]. [dostęp 2017-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-10)]. (pol.).
  12. 1 2 The Benefits Of A Glass Palette. [w:] Chris Chalk - Artist's Studio [on-line]. [dostęp 2017-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-10)]. (ang.).

Bibliografia

  • Władysław Ślesiński: Techniki malarskie, spoiwa organiczne. Warszawa: Arkady, 1984. ISBN 83-213-2972-1.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.