wieś | |
Pałac w Pakosławiu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
937[1] |
Strefa numeracyjna |
61 |
Kod pocztowy |
64-310[2] |
Tablice rejestracyjne |
PNT |
SIMC |
0588217 |
Położenie na mapie gminy Lwówek | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego | |
52°25′59″N 16°14′47″E/52,433056 16,246389[3] |
Pakosław – wieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim, w gminie Lwówek[4][5]. Miejscowość leży przy drodze z Opalenicy do Lwówka i przy nieczynnej wąskotorowej linii kolejowej w tej samej relacji[6] (przystanek Pakosław Wąskotorowy).
Integralne części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0588223 | Polesie | część wsi |
0588230 | Smug | część wsi |
Historia
W roku 1580 zapisano, że należał do Marcina Lwowskiego i Marcina Pakosławskiego[7]. Pod koniec XVIII wieku był wraz z Brodami własnością Katarzyny Sczanieckiej[7].
Wieś szlachecka położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[8]. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Pakosław należała do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[9]. Pakosław należał do okręgu lwowkowskiego i stanowił majątek należący do Emilii Sczanieckiej[9]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Pakosław liczył 434 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 38 dymów (domostw)[9].
Emilia Sczaniecka była właścicielką Pakosławia w latach 1840-1896 i tutaj zmarła[10]. W tym czasie założyła szkołę dla wiejskich dzieci, szpital i ochronkę[11]. Pod koniec XIX wieku wieś liczyła 36 domów i 419 mieszkańców[7]. Popularna była uprawa chmielu[7]. W skład dóbr wchodziła gorzelnia, cegielnia i ośrodek hodowli bydła[7]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego[6].
W miejscowej szkole znajduje się izba pamięci poświęcona Emilii Sczanieckiej.
Zabytki
W rejestrze zabytków znajdują się[12]:
- dawny szpital ufundowany przez Emilię Sczaniecką, Pakosław 10 z I poł. XIX wieku, kryty dachem naczółkowym[10]
- zespół pałacowy, na który składa się pałac wybudowany w latach 1840-1842, później rozbudowany oraz park krajobrazowy o pow. 5,7 ha z licznymi pomnikowymi drzewami[6][10][uwaga 1].
Ochrona przyrody
Na północ od Pakosławia, w stronę Zgierzynki znajdują się dwa rezerwaty przyrody: Wielki Las i im. Bolesława Papi na Jeziorze Zgierzynieckim[6].
Uwagi
- ↑ Łęcki podaje rok budowy 1860-1870
Przypisy
- ↑ woj. wielkopolskie >> pow. nowotomyski >> gmina Lwówek. Wszystkie dane dla miejscowości Pakosław. [w:] Bank Danych Lokalnych [on-line]. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-11-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 901 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 96379
- 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- 1 2 GUS. Rejestr TERYT
- 1 2 3 4 Jan Maj, Alicja Dziewulska: Mapa topograficzna Polski N-33-129/130: Poznań. Warszawa: Wojskowe Zakłady Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-150-X.
- 1 2 3 4 5 Pakosław, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 822 .
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, t. I, Wielkopolska, Warszawa 1883, s. 6.
- 1 2 3 Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 202.
- 1 2 3 Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska. Warszawa: Sport i Turystyka, 1996, s. 437. ISBN 83-7079-589-7.
- ↑ Wielkopolska ciekawie.Emilia Sczaniecka [dostęp 2021-08-17]
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 127. [dostęp 2014-11-23].