Pańskie Szałasisko
Ilustracja
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

960-990 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pańskie Szałasisko”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pańskie Szałasisko”
Ziemia49°16′10″N 19°44′33″E/49,269444 19,742500

Pańskie Szałasisko, Pańskie Szałasiska (słow. Panské Salašisko, Panské Salašiská) – polana w Dolinie Suchej Orawickiej (odnoga Doliny Bobrowieckiej Orawskiej) w słowackich Tatrach Zachodnich[1][2]. Położona jest w odległości 1,5 km od wylotu Doliny Suchej Orawickiej, w miejscu, gdzie od głównego ciągu doliny odgałęzia się na prawo (patrząc od dołu) Żleb pod Siodło[3]. Polana położona jest na stożku napływowym[2] utworzonym przez Suchy Potok i potok spływający Żlebem pod Siodło, na wysokości 960-990 m[4].

Dawniej Pańskie Szałasisko było główną polaną hali Sucha Dolina należącej do miejscowości Brzozowica. Potwierdza to dokument z 1615 r. Mieszkańcy tej miejscowości wypasali w Dolinie Suchej jeszcze w XIX wieku[2]. Później hala stała się własnością miejscowości Witanowa, a polana nazywała się Witanowską Polaną (Vitanovská poľana)[1]. Przed II wojną światową problematykę pasterstwa w słowackich Tatrach Zachodnich badała polska uczona – Zofia Hołub-Pacewiczowa. Podaje ona, że w 1930 r. wypasano tutaj 200 owiec na 1 km², co świadczy o intensywności pasterstwa, ale również o żyzności pastwisk. Dawniej polana była większa i podchodziła głównym ciągiem doliny aż do następnego rozwidlenia doliny pod skałką Cyganka. W górnym końcu polany stały szałasy. W lutym 1945 znaleźli tutaj schronienie mieszkańcy wsi Orawice i Witanowa, gdyż wówczas przez ich miejscowości przebiegała linia frontu[2].

Do polany Pańskie Szałasisko dochodzi droga leśna, jej odgałęzienie ciągnie się jeszcze kawałek w górę Żlebem pod Siodło[4]. Dawniej przez polanę i dalej Szerokim Żlebem prowadził znakowany szlak turystyczny z Waniczki na Osobitą. Został jednak zamknięty, a całe zbocze Osobitej powyżej Pańskiego Szałasiska zostało objęte ochroną jako obszar ochrony ścisłej Rezervácia Osobitá[3].

Przypisy

  1. 1 2 Marian Kunicki, Tadeusz Szczerba: Tatry Zachodnie. Słowacja. Kraków: PTTK „Kraj”, 1992. ISBN 83-7005-248-7.
  2. 1 2 3 4 Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
  3. 1 2 Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5.
  4. 1 2 Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji. [dostęp 2012-01-10].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.