nr rej. A-413/155 z 10.1.1989 | |
Widok ogólny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Styl architektoniczny | |
Inwestor |
Władysław i Celina Przyłubscy |
Kondygnacje |
2 |
Ukończenie budowy |
poł. XIX w. |
Pierwszy właściciel |
Władysław i Celina Przyłubscy |
Kolejni właściciele |
Maria Leszczyńska |
Obecny właściciel |
Ewa i Grzegorz Cieślarscy |
Położenie na mapie gminy Skulsk | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu konińskiego | |
52°26′51,1152″N 18°20′05,8672″E/52,447532 18,334963 |
Pałac w Lisewie – pałac znajdujący się w Lisewie w powiecie konińskim.
Historia
Pierwszym właścicielem dóbr Lisewskich był Oswald z Lisewa herbu Pomian (ok. 1414). Od 1515 właścicielami stali się Tomiccy (herbu Łodzia). Przy majątku działała parafia Świętej Marii Magdaleny wraz z kościołem. W okresie reformacji kościół i pałac były ośrodkiem protestanckim. Od 1611 majątek powrócił do właścicieli katolickich. W 1812 grunty kościelne dawnej parafii złączono z dworskimi. Około połowy XIX wieku dobra lisewskie kupili Władysław (herbu Poraj, sędzia pokoju) oraz Celina Cecylia z Wenserskich Przyłubscy i zbudowali obecny pałac. W 1912, po śmierci Celiny Przyłubskiej, majątek nabyła poetka i pisarka Maria Leszczyńska (herbu Belina, krewna). W 1915 wyszła za mąż za Zygmunta Mittelstaedta (właściciela Radwańczewa). W 1937 majątek miał 582 morgi w obrębach wsi: Gawrony, Przyłubie, Celinowo, Kolonia Lisewska, Kijowiec, Mielnica Duża i Kobylanki. Po II wojnie światowej Leszczyńska zamieszkała w Wojniczu, gdzie zmarła w 1974, a jej jedyny syn (Karol, ur. 1916) wyemigrował tuż po wojnie do Wenezueli. Majątek rozparcelowano w 1945. Pałac mieścił najpierw szkołę podstawową, potem średnią (rolniczą), a w końcu mieszkania. Spłonął w 1988, ale już wcześniej był zdewastowany. W 2002 obiekt zakupili Ewa i Grzegorz Cieślarscy, którzy zaadaptowali go wraz z otoczeniem na kompleks restauracyjno-hotelowy (część pozostała w rękach Skarbu Państwa)[1].
Otoczenie
Pałac otacza park, którego cennym elementem jest aleja grabowa[1].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- historia majątku - dostęp 20.2.2018