Pałac Ludwika Geyera
Symbol zabytku nr rej. 514.VII.18 z 21.01.1950, ZY/1/18 z 9.03.1964 oraz 1/18 z 20.01.1971[1]; 1123 GEZ miasta Łodzi[2]
Ilustracja
Budynek na zdjęciu Włodzimierza Pfeiffera, ok. 1930
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. Piotrkowska 286

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

neorenesans

Kondygnacje

3

Rozpoczęcie budowy

1843

Ważniejsze przebudowy

1910

Pierwszy właściciel

Ludwik Geyer

Kolejni właściciele

Bank Polski, Ferdynand Fischer, Fisel Freindlich

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac Ludwika Geyera”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Ludwika Geyera”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Ludwika Geyera”
Ziemia51°44′35,05″N 19°27′45,20″E/51,743069 19,462556

Pałac Ludwika Geyera – dawny neorenesansowy[3] pałac Ludwika Geyera[2][4] znajdujący się przy ulicy Piotrkowskiej 286 w Łodzi[2][4][5]. Budynek został wpisany do Gminnej Ewidencji Zabytków miasta Łodzi, z numerem 1123[2].

Historia

Budynek, nazywany pierwszym pałacem w Łodzi[3][4], wystawiono przy narożniku ulicy Piotrkowskiej i Górnego Rynku w 1843 roku na zlecenie fabrykanta, Ludwika Geyera[5][6], jednego z pionierów rozwoju przemysłu włókienniczego w Łodzi i w Polsce, właściciela pierwszej fabryki włókienniczej o napędzie parowym w Królestwie Polskim[7][8].

Pierwotnie był to neorenesansowy, jednopiętrowy, murowany, kryty blachą dom stojący frontem do Górnego Rynku. Miał na parterze 6, a na piętrze 3 izby. Ludwik Geyer wprowadził się do niego w 1844 roku, opuszczając mały klasycystyczny dworek (w 1833 roku wybudowany również na zlecenie Geyera) znajdujący się na tej samej posesji, lecz stojący frontem do ulicy Piotrkowskiej[5].

Budynek przy narożniku Piotrkowskiej i Placu Reymonta w 2014

Po ponaddwudziestoletniej koniunkturze, kolejne deficytowe inwestycje, pożar fabryki w roku 1853 oraz wstrzymanie pożyczek w 1854 okazały się nie do udźwignięcia przez zadłużonego fabrykanta, co zmusiło go do wyprzedaży swojego majątku[9]. Stąd w 1860 roku Geyer sprzedał Bankowi Polskiemu (za 480 tys. złotych polskich) część posesji przy Piotrkowskiej 286 wraz z pałacem[9], w którym bank z czasem umiejscowił swoją filię – kantor i magazyny[10]. Rok później Geyer przeprowadził się do jednopiętrowego domu przy Piotrkowskiej 295–299[9].

W 1877 roku budynek został własnością Ferdynanda Fischera, a od 1884 roku był własnością Fisela Freindlicha. W roku 1910 budynek gruntownie przebudowano, podwyższając o jedno piętro[6] oraz zmieniając całkowicie fasadę, w której współcześnie trudno doszukać się atrybutów neorenesansowego pałacu[3][4].

Budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod numerem 514.VII.18 z 21 stycznia 1950, ZY/1/18 z 9 marca 1964 oraz 1/18 z 20 stycznia 1971[1]. W 2011 budynek wpisano do łódzkiej ewidencji zabytków[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2020-02-07].
  2. 1 2 3 4 5 Wykaz kart adresowych gminnej ewidencji zabytków miasta Łodzi. Załącznik do zarządzenia Nr 7257/VII/17 Prezydenta Miasta Łodzi z dn. 20 listopada 2017 r.. uml.lodz.pl, 2017-11-20. s. 43. [dostęp 2019-03-18].
  3. 1 2 3 Pałace Ziemi Obiecanej [online], archiwum.uml.lodz.pl, 1 sierpnia 2008 [dostęp 2019-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-08].
  4. 1 2 3 4 Fabryki, pałace, domy – co zostawili w Łodzi Geyerowie [online], lodz.wyborcza.pl, 20 lipca 2011 [dostęp 2019-03-18].
  5. 1 2 3 Rynkowska 1970 ↓, s. 29.
  6. 1 2 Sławomir Krajewski, Jacek Kusiński: Spacer drugi. Ulica Piotrkowska. Łódź: Wydawnictwo Jacek Kusiński, 2008. ISBN 978-83-927666-8-1.
  7. Rynkowska 1970 ↓, s. 29–30.
  8. Leszek Skrzydło: Rody fabrykanckie. Łódź: Oficyna Bibliofilów, 1999, s. 25–28. ISBN 83-87522-23-6.
  9. 1 2 3 Rynkowska 1970 ↓, s. 32.
  10. Rynkowska 1970 ↓, s. 32, 113.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.