Pałac Czterdziestu Kolumn
چهل ستون
Ilustracja
Państwo

 Iran

Miejscowość

Isfahan

Typ budynku

pałac

Pierwszy właściciel

Abbas II

Położenie na mapie Iranu
Mapa konturowa Iranu, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac Czterdziestu Kolumn”
Ziemia32°39′27,61″N 51°40′24,82″E/32,657669 51,673561

Pałac Czterdziestu Kolumn[1] (pers. چهل ستون, Czehel Sotun[2]) – zespół pałacowo-ogrodowy w Isfahanie, zbudowany w połowie XVII wieku za panowania Abbasa II. Nazwa pochodzi od odbijających się w wodzie lustrzanej sadzawki 20 kolumn głównego pawilonu[3][4]. W Pałacu Czterdziestu Kolumn safawidzcy władcy przyjmowali zagranicznych posłów, po 1668 roku pałac był też siedzibą szaha Sulejmana.

Historia

Uważa się, że kompleks pałacowy pochodzi z 1614[4]. Odkryta w 1949 inskrypcja stanowi jednak, że obiekt został ukończony w 1647 pod czujnym okiem Abbasa II[4]. Obecny wygląd pałacu jest wynikiem przebudowy w XVIII wieku po pożarze, który dotknął budowlę w 1706[4].

16-metrowe kolumny, dawniej malowane i pozłacane, przewieszano płótnem, spryskiwanym wodą różaną, aby nawonić powietrze ogrodu. Ściany głównego pawilonu pokryte były ornamentami z lustrzanego szkła sprowadzanego z Wenecji.

Obecnie w pałacu mieści się muzeum, w którym wystawione są safawidzkie zabytki ceramiczne i metalurgiczne oraz tekstylia. Zachowały się tu też malowidła z XVII i XVIII wieku. Prace na odsłonięciem obrazów były sponsorowane przez Istituto Italiano per il Medio ed Estremo Oriente z Rzymu[2]. Kompozycje przedstawiają krajobraz, kwitnące drzewa, ptaki i jelenia, jak również dworskie sceny biesiadne[2].

W 2011 obiekt wpisano wraz z kilkoma innymi ogrodami perskimi w Iranie na listę światowego dziedzictwa kulturalnego UNESCO[5].

Przypisy

  1. ↑ Polski egzonim uchwalony na XCIX posiedzeniu KSNG
  2. 1 2 3 Čehel Sotūn, Isfahan. iranicaonline.org. [dostęp 2017-12-20]. (ang.).
  3. ↑ Chehel Sotoun Palace. iranreview.org. [dostęp 2017-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-22)]. (ang.).
  4. 1 2 3 4 Kakh-e Chehel Sotun, Palace in Esfahan. lonelyplanet.com. [dostęp 2017-12-22]. (ang.).
  5. ↑ Safavid Isfahan - Royal Palaces. romeartlover.tripod.com. [dostęp 2017-12-20]. (ang.).

Bibliografia

  • Patricia Baker, Hilary Smith, Iran, 4th edition, Bradt Travel Guides Ltd., 2014, ISBN 978-1-84162-402-0, s. 128–129.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.