Płaśń lub płaśnia – w taternictwie jest to rodzaj tarasu – płaskie lub nieco tylko pochyłe miejsce na skalnej ścianie, w żlebie, lub na grani, o nieregularnym zwykle kształcie. Płaśń może być skalista, piarżysta lub trawiasta[1].
W pasterstwie na Podhalu słowo płaśń miało podobne znaczenia, ale obejmowało także pochyły zwykle i trawiasty taras również na stoku góry lub w dnie doliny. Dawniej często budowano na nim szopy lub szałasy pasterskie[1].
Przypisy
- 1 2 Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.