Owsica pstra
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

Helictochloa / owsica

Gatunek

owsica pstra

Nazwa systematyczna
Helictochloa versicolor (Vill.) Romero Zarco
Candollea 66: 103 (2011)[3]
Synonimy
  • Avena versicolor Vill.
  • Avena versicolor var. villarsiana St.-Yves
  • Avenastrum versicolor (Vill.) Fritsch
  • Avenochloa versicolor (Vill.) Holub
  • Avenula versicolor (Vill.) M.Laínz
  • Danthorhiza versicolor (Vill.) Ten.
  • Helictotrichon versicolor (Vill.) Pilg.[3]

Owsica pstra (Helictochloa versicolor (Vill.) Romero Zarco[4][3]) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Występuje w południowej i środkowej Europie oraz Turcji[3]. W Polsce rośnie tylko w Tatrach[5].

Morfologia

Łodyga
Delikatne źdźbło do 30 cm wysokości.
Liście
Sinawe, sztywne, płaskie, na szczycie kapturkowate, tylko na brzegu szorstkie i z białą obwódką. Pochwy liściowe obłe.
Kwiaty
Zebrane w 4-5-kwiatowe kłoski, te z kolei zebrane w jajowatą wiechę długości 4-6 cm. Plewy fiołkowe, w dolnej części zielone, brązowe na brzegu. Plewka dolna brązowa, żółta na brzegu, z ciemną ością, w dole taśmowato spłaszczoną i skręconą[6].
Owoce
Ziarniaki.

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit, oreofit. Rośnie w wysokogórskich murawach acydofilnych. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Gatunek charakterystyczny klasy Juncetea trifidi oraz zespołu Oreochloo distichae-Juncetum trifidi[7].

Zmienność

Wyróżniane są trzy podgatunki[3]:

  • Helictochloa versicolor subsp. caucasica (Holub) Romero Zarco
  • Helictochloa versicolor subsp. praetutiana (Parl. ex Arcang.) Romero Zarco
  • Helictochloa versicolor subsp. versicolor

Zobacz też

Rośliny tatrzańskie

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2014-01-26] (ang.).
  3. 1 2 3 4 5 Helictochloa versicolor (Vill.) Romero Zarco, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-04-24].
  4. Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.
  5. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  6. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  7. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.