Otto Marcinek
Otton Marcinek
Ilustracja
por. Otto Marcinek (ok. 1928)
pułkownik artylerii pułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1897
Lwów

Data i miejsce śmierci

26 czerwca 1979
Brighton

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

2 Pułk Artylerii Motorowej

Stanowiska

dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Otto Wilhelm Marcinek[uwaga 1] (ur. 4 sierpnia 1897 we Lwowie, zm. 26 czerwca 1979 w Brighton) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 4 lipca[1] lub sierpnia[2] 1897 we Lwowie[1]. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4][5]. W latach 20. pozostawał oficerem 5 pułku artylerii polowej, stacjonującego w garnizonie Lwów[6][7][8]. W 1928 był adiutantem pułku[9]. Następnie został awansowany do stopnia kapitana w artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929[10]. W latach 30. był instruktorem w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim[11][1]. Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 23. lokatą w korpusie oficerów artylerii[12][13]. Następnie kierował placówką wywiadowczą „Durazzo”, działającą przy Konsulacie Generalnym RP w Wiedniu. Formalnie pozostawał w dyspozycji szefa Biura Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych (tzw. rezerwa Oddziału II SG)[uwaga 2].

Podczas II wojny światowej był dowódcą I dywizjonu 2 pułku artylerii motorowej. Był wykładowcą w Wyższej Szkole Wojennej w Szkocji[1]. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii[1]. Dosłużył stopnia pułkownika[1].

Działał w Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów i Anglo-Polish Society, należał do Koła Lwowian w Londynie[1]. Zmarł 29 czerwca 1979 w Brighton[1].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W Rocznikach Oficerskich 1923, 1924, 1928 figurował jako „Otton Marcinek”. W Roczniku Oficerskim 1932 wskazany jako „Otto Wilhelm Marcinek”.
  2. ↑ Tzw. rezerwa Oddziału II SG (zwana też „etatem zewnętrznym Oddziału II”) była to kilkudziesięcioosobowa grupa oficerów przydzielonych formalnie do dyspozycji szefa Biura Personalnego MSWojsk., a faktycznie oddelegowanych do ekspozytur terenowych oraz zagranicznych placówek wywiadowczych[14].

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.