Otaru
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Japonia

Prefektura

 Hokkaido

Wyspa

Hokkaido

Region

Hokkaido

Burmistrz

Toshiya Hazama

Powierzchnia

243,83[1] km²

Populacja (2020)
• liczba ludności
• gęstość


111 299[2]
457 os./km²

Nr kierunkowy

0134

Kod pocztowy

〒047-8660

Plan Otaru
Symbole japońskie
Drzewo

japońska biała brzoza (Betula platyphylla var. japonica)

Kwiat

różanecznik

Ptak

treron złotolicy (Treron sieboldii)

Położenie na mapie Hokkaido
Mapa konturowa Hokkaido, po lewej znajduje się punkt z opisem „Otaru”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Otaru”
Ziemia43°11′N 141°00′E/43,183333 141,000000
Strona internetowa

Otaru (jap. 小樽市 Otaru-shi) – miasto portowe w podprefekturze Shiribeshi, w Japonii, w zachodniej części wyspy Hokkaido, nad zatoką Ishikari (Morze Japońskie)[3]. Miasto ma powierzchnię 243,83 km²[1]. W 2020 r. mieszkało w nim 111 299 osób, w 52 615 gospodarstwach domowych[2] (w 2010 r. 131 928 osób, w 57 560 gospodarstwach domowych)[4].

Historia

W dalekiej przeszłości była to osada zamieszkiwana przez Ajnów. Nazwa „Otaru” jest pochodzenia ajnuskiego, prawdopodobnie oznaczająca „rzekę biegnącą przez piaszczystą plażę”.

W 1865 roku miejscowość ta została uznana przez siogunat za wioskę. Władze Meiji ustanowiły pierwszy urząd, który był odpowiedzialny za rozwój regionu. W 1880 roku uruchomiono pierwszą linię kolejową (stacja Otaru) na Hokkaido, pomiędzy Otaru i Sapporo. Dekret imperialny z lipca 1899 roku ustanowił Otaru otwartym portem do handlu ze Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią. Spowodowało to, iż Otaru stało się ruchliwym portem, utrzymującym międzynarodowe kontakty handlowe. W szczytowym okresie, od końca XIX do połowy XX wieku, powstało tu wiele filii banków, które utworzyły „Wall Street Północy”[5][6].

Otaru otrzymało status miejski rangi -shi (市) w 1922 roku.

Od lat 50. XX wieku, gdy przemysł węglowy w mieście zaczął zanikać, status centrum gospodarczego przeniósł się z Otaru do Sapporo[6].

Kanał Otaru

Kanał Otaru (Otaru Unga) jest symbolem miasta. Był główną częścią ruchliwego portu w pierwszej połowie XX wieku. Towary były rozładowywane z dużych statków na mniejsze, które transportowały towary do magazynów usytuowanych wzdłuż kanału[7].

Kanał stał się przestarzały, gdy nowoczesne urządzenia doków umożliwiły bezpośredni rozładunek większych statków. Jednakże dzięki zaangażowaniu mieszkańców część kanału została odrestaurowana w latach 80. XX wieku. Magazyny przekształcono w muzea, sklepy i restauracje[7].

Kanał jest miejscem spacerów zarówno w ciągu dnia, jak i wieczorami, gdy zapalane są staromodne lampy gazowe, tworzące romantyczną atmosferę[7].

Przemysł rybny

Przemysł rybny śledzia odegrał ważną rolę w historii Otaru. Większość ryb była przetwarzana na nawóz, a nie do spożycia przez ludzi. Wiodące przedsiębiorstwa rybackie osiągały wysokie zyski do 1950 roku, kiedy zasoby śledzia gwałtownie spadły, a przemysł upadł.

W okresie rozkwitu połowów śledzia powstawały „dwory” śledziowe (nishin goten), budowane przez bogatych rybaków do przetwarzania ryb i jednocześnie miejsce zamieszkania dla siebie i pracowników. Jeden z nich, który powstał pod koniec XIX wieku zachował się do dziś i można go zwiedzać[8].

Festiwal śnieżnych świateł

Kanał służy również jako główny ciąg miasta w czasie „Festiwalu Drogi Śnieżnego Światła” (jap. Otaru Yuki Akari no Michi; ang. Snow Light Path Festival), który odbywa się co roku w lutym. Miasto ozdabiają przez dziesięć dni światła i małe rzeźby ze śniegu, zazwyczaj w tym samym czasie, co pobliski Festiwal Śniegu w Sapporo. Dzięki temu turyści mogą zobaczyć oba festiwale podczas tej samej podróży[9].

Miasta partnerskie

Znani sportowcy z Otaru

Tutaj urodzili się skoczkowie narciarscy: Kazuya Yoshioka, Tokio Kubo i skoczkini Yoshiko Yoshiizumi.

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 Geospatial Information Authority of Japan 2021 ↓, s. 7.
  2. 1 2 Statistics Bureau of Japan 2021 ↓.
  3. ↑ 日本地図 (Nihon Chizu). Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 144–145. ISBN 978-4-415-11272-5.
  4. ↑ Statistics Bureau of Japan 2011 ↓, s. 2.
  5. ↑ Otaru – A World of Nostalgia. Otaru City Government. [dostęp 2018-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-23)]. (ang.).
  6. 1 2 Otaru – History. THE JAPAN, 2018. [dostęp 2018-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-25)]. (ang.).
  7. 1 2 3 Otaru Canal. www.japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-09-23]. (ang.).
  8. ↑ Herring Mansions (Nishin Goten). www.japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-09-24]. (ang.).
  9. ↑ Otaru Snow Light Path Festival. www.japan-guide.com, 2018. [dostęp 2018-09-23]. (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.