Ostrówek
wieś
Ilustracja
Budynek OSP
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

węgrowski

Gmina

Łochów

Liczba ludności (2016)

1635[1]

Strefa numeracyjna

25

Kod pocztowy

07-132[2]

Tablice rejestracyjne

WWE

SIMC

0679144[3]

Położenie na mapie gminy Łochów
Mapa konturowa gminy Łochów, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ostrówek”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Ostrówek”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Ostrówek”
Położenie na mapie powiatu węgrowskiego
Mapa konturowa powiatu węgrowskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Ostrówek”
Ziemia52°33′19″N 21°45′53″E/52,555278 21,764722[4]
Strona internetowa

Ostrówek – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie węgrowskim, w gminie Łochów[3][5].

Integralne części wsi Ostrówek[3][5]
SIMCNazwaRodzaj
0679150Poterkakolonia

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa siedleckiego.

Ostrówek położony jest na Równinie Wołomińskiej, na terenie otuliny Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego. W okolicach miejscowości znajdują się rozległe tereny leśne i łąki.

We wsi znajduje się przystanek kolejowy Ostrówek Węgrowski.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski w Ostrówku[6].

Pochodzenie nazwy

Nazwa „Ostrówek”, według miejscowych podań ludowych, wywodzi się od „ostrych bagien”, w których łatwo można było się utopić, a które otaczały wieś ze wszystkich stron. Do dziś zachowały się tylko trzy. Pozostałe zarosły rozmaitą bagienną roślinnością. Pierwsze z nich, Bagno Łopiańskie (nazwa wywodzi się od miejscowości Łopianka, koło której owo bagno się znajduje) składa się z dwóch zbiorników wodnych tworzących specyficzny ekosystem. Powstały one w wyniku eksploatowania torfu i są przykładem wtórnego tworzenia się torfowiska. W lecie, na wodzie kwitną grzybienie białe. Na obszarze tym stanowiącym użytek ekologiczny rosną też inne chronione rośliny: bagno zwyczajne, konwalia majowa, kruszyna i rosiczka okrągłolistna. Bagienne brzegi upodobały sobie gniazdujące tu łabędzie nieme, kaczki i inne ptaki wodne.

Drugie z nich znajduje się nieopodal Bagna Łopiańskiego, jest jednak od niego o wiele mniejsze. Bagno to obecnie zapomniane jest przez wielu mieszkających w tych okolicach ludzi. Zachowując się odpowiednio cicho można tutaj obserwować czaple siwe i kaczki nurkujące w wodzie w poszukiwaniu pokarmu.

Trzecie z nich to Bagno Baczkowskie, nazywane także Bagnem Kielaka. Składa się z jednego dużego i kilku mniejszych bagien oddzielonych od siebie groblami, na których możemy zaobserwować nory piżmaków. Dodatkowo bagno to zamieszkują łabędzie, kaczki i wiele innych ptaków wodnych.

Tutejsze bagna są miejscem postoju kluczy gęsi zbożowych przelatujących tędy wiosną i jesienią.

Na pobliskich łąkach, pastwiskach i polach zobaczyć można wychodzące z lasów w poszukiwaniu pożywienia stada saren oraz zające.

Zakład przemysłowy

Około 1884 roku Ludwik Loewenstein zbudował „Fabrykę Mebli Metalowych i Odlewnie Żelaza Morfeusz”. Meblami były łóżka metalowe „Higieniczne”. Fabryka rozbudowała się i poszerzyła produkcję o maszyny rolnicze. Od 1929 roku przedsiębiorstwo nazywa się „Fabryka Odlewów Żelaznych i Narzędzi Rolniczych oraz Warsztaty Mechaniczne Ostrówek – Spółka Akcyjna”. Spółka rozwijając się wykupiła nowe tereny i ziemie, na których był torf i glinka. W tym samym czasie zbudowano przystanek kolejowy, bocznicę w Ostrówku i remizę strażacką. Dobra koniunktura na maszyny rolnicze umożliwiła rozszerzenie produkcji o śrutownice zbożowe, wialnie zbożowe, siewniki 15-to rzędowe, sieczkarnie do buraków i ziemniaków. W okresie kryzysu gospodarczego w latach 1929–1934 ograniczono produkcję i zredukowano zatrudnienie. Od 1938 roku powrócono do normalnej produkcji. Wstrzymano produkcję 6 września 1939, a 10 września zakład zajęli żołnierze niemieccy. Przedwojenni właściciele opuścili fabrykę. Okupant uruchomił zakład, poszerzając produkcję o wyroby na potrzeby wojska. Po inwazji na Związek Sowiecki Niemcy podzielili teren fabryki drutem kolczastym i urządzili obóz dla jeńców sowieckich pod nazwą Stalag 333. Po drugiej stronie szosy wybudowano jeszcze większy podobny obóz. W obu obozach zmarło z głodu i chorób od 10 000 do 12 000 jeńców. W fabryce pracowało ponad 300 robotników. W lipcu 1944 produkcję wstrzymano z powodu nadejścia frontu. Część maszyn Niemcy zdołali wywieźć do Niemiec.

W połowie października 1944 roku udało się wznowić produkcję przez uruchomienie małej odlewni. Dostarczano małe żeliwne części do maszyn rolniczych i piasty do wozów. Odbudowę i remont budynków zakończono w 1948 roku i w tym samym czasie rozpoczęto budowę maszyn budowlanych: wyciągów jednomasztowych szybowych dźwigów budowlanych i podnośników transportowych. Od 1962 roku produkowano żurawie na podwoziach samochodowych od 3 do 6 tonowych oraz wózki transportowe.

W 1945 roku otwarto Zasadniczą Szkołę Zawodową.

W czerwcu 1971 roku powstał „Zakład – Bumar – Proma” z kombinatów „ZUT – Ostrówek” i „FMB Proma Łochów”. Do 1999 roku produkowano tu ładowarko-koparki KTO-162, NK-0451 B (z silnikiem Perkinsa), spycho–ładowarki KL-0102 (na ciągniku Ursus 4512).

Od kwietnia 1999 zakład zostaje wyłączony z produkcji i od 1 kwietnia 2000 wydzierżawiony fabryce „Pefbud” z Zambrowa, gdzie produkowano beton towarowy i prefabrykaty. Obecnie zakład nie istnieje.

kościół NMP Królowej Polski

Przypisy

  1. ↑ Gmina w liczbach. Stan na 31.05.2016. gminalochow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-27)].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 893 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. 1 2 3 GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  4. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 95459
  5. 1 2 Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  6. ↑ Opis parafii na stronie diecezji.

Bibliografia

  • Stanisław Sęczyk: Dzieje Łochowa i okolic.
  • Małgorzata Romańczuk: Historia gminy Ostrówek.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.