Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Poseł na Sejm RP III kadencji (II RP) | |
Okres |
od 16 listopada 1930 |
Przynależność polityczna | |
Senator IV i V kadencji (II RP) | |
Okres |
od 4 października 1935 |
Przynależność polityczna |
Ostap Łucki, ukr. Оста́п Лу́цький, pol. Stanisław Łucki (ur. 8 listopada 1883 w Łące, zm. 8 października 1941 w Kotłasie) – ukraiński polityk, żołnierz, publicysta, działacz spółdzielczy i społeczny, poseł na Sejm II RP II i III kadencji, a w latach 1935–1939 senator II RP IV i V kadencji.
Życiorys
Urodził się w ziemiańskiej rodzinie Mychajła Łuckiego herbu Sas[1] i jego żona Mychajłyny z Szusterów[2].
Po ukończeniu niższych klas gimnazjum w Buczaczu przez jeden rok uczęszczał do gimnazjum w Stanisławowie. W 1901 ukończył C. K. Gimnazjum Arcyksiężniczki Elżbiety w Samborze (w jego klasie był m.in. Eugeniusz Kucharski)[3][4] W latach 1907–1913 redaktor pisma „Bukowyna”. W czasie I wojny światowej w armii austriackiej. Adiutant arcyksięcia Wilhelma (zwanego Wasyl Wyszywany).
W czasie wojny polsko-ukraińskiej w 1919 szef sztabu 4 Brygady Piechoty w Ukraińskiej Armii Galicyjskiej. W 1920 przedstawiciel armii Ukraińskiej Republiki Ludowej przy Sztabie Naczelnego Wodza.
Dyrektor Związku Spółdzielni w Stryju, wiceprezes Towarzystwa Rolniczego we Lwowie. W latach 1928–1939 prezes centrali ukraińskich spółdzielni rolniczych Centrosojuz, dyrektor naczelny Związku Rewizyjnego Ukraińskiej Spółdzielczości.
Członek zarządu Ukraińskiego Zjednoczenia Narodowo-Demokratycznego (UNDO), w latach 1928–1935 poseł na Sejm RP, w latach 1935–1939 senator Rzeczypospolitej.
Po sowieckiej agresji na Polskę 17 września 1939, 2 października 1939 został aresztowany przez NKWD, zmarł w sowieckim obozie koncentracyjnym w Kotłasie.
Przypisy
- ↑ Помер Мирон Луцький, сотник УГА / Свобода.
- ↑ Качор А. Остап Луцький: (пам'яті визначного українського громадського діяча). Вінніпег, 1952.
- ↑ Sprawozdanie Dyrekcji C. K. Gimnazyum Arcyksiężniczki Elżbiety w Samborze za rok szkolny 1901. Sambor: 1901, s. 34.
- ↑ Andrij Kaczor: Остап Луцький (пам'яті визначного українського громадського діяча). Winnipeg, 1952, s. 6. (ukr.).
Bibliografia
- Sejm i Senat 1935–1940 IV kadencja, opracował Scriptor. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 411.