Populacja |
blisko 2 tys. (Kepulauan Riau, lata 80.) |
---|---|
Miejsce zamieszkania | |
Język |
języki austronezyjskie (dialekty malajskie, indonezyjski), teochew |
Grupa |
Orang Laut – lud malajski zamieszkujący przybrzeżne tereny Indonezji i Malezji, wokół Cieśniny Malakka[1]. Stanowią małą grupę, brak dokładnych danych na temat populacji[1]. Według danych z późnych lat 80. ich liczebność w indonezyjskim kabupatenie Kepulauan Riau wynosi blisko 2 tys.[2]
Należą do grupy tzw. Cyganów Morskich[1]. Bywają rozpatrywani łącznie z ludem Moken[1].
Posługują się szeregiem języków (lub dialektów) z grupy malajskiej[3]. Miejscowa sytuacja językowa nie została dobrze przebadana[4]. Częsta jest wielojęzyczność. W użyciu są także oficjalne języki indonezyjski i malajski. Wiele osób Orang Laut zna także język teochew, ze względu na kontakty handlowe z ludnością chińską[5]. Mają ograniczony dostęp do edukacji, znaczna ich część to osoby niepiśmienne[6].
Są odrębni etnicznie i językowo od ludów Bajau[1]. Sama nazwa orang laut oznacza „ludzie morza” i bywa odnoszona do różnych grup etnicznych[3].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 West 2009 ↓, s. 717.
- ↑ Hidayah 2015 ↓, s. 214.
- 1 2 Karl Anderbeck. The Malayic-speaking Orang Laut: Dialects and directions for research. „Wacana”. 14 (2), s. 265–312, 2012. DOI: 10.17510/wjhi.v14i2.64. ISSN 2407-6899. OCLC 8773625975. [dostęp 2023-04-01]. (ang.).
- ↑ Chou 2010 ↓, s. 6.
- ↑ Chou 2010 ↓, s. 6–7.
- ↑ Chou 2010 ↓, s. 7.
Bibliografia
- Cynthia Chou , The Orang Suku Laut of Riau, Indonesia: The Inalienable Gift of Territory, Abingdon–New York: Routledge, 2010, DOI: 10.4324/9780203644232, ISBN 978-0-415-29767-7, ISBN 978-0-203-64423-2, ISBN 978-1-134-43033-8, OCLC 316737045 [dostęp 2023-09-18] (ang.).
- Laut, [w:] Zulyani Hidayah, Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia, wyd. 2, Jakarta: Yayasan Pustaka Obor Indonesia, 2015, s. 213–217, ISBN 978-979-461-929-2, OCLC 913647590 (indonez.).
- Sea Gypsies, [w:] Barbara A. West , Encyclopedia of the Peoples of Asia and Oceania, New York: Infobase Publishing, 2009, s. 717–720, ISBN 978-1-4381-1913-7, OCLC 370717954 (ang.).