Optativus (tryb życzący) – tryb czasownika występujący w niektórych językach. Wyraża życzenie, nadzieję lub możliwość[1]. Znany jest m.in. w klasycznej grece i sanskrycie, a z żywych języków w farerskim, tureckim, rumuńskim, łotewskim, litewskim, albańskim[2] i innych. Optativus rekonstruowany jest też dla języka praindoeuropejskiego.
Na język polski optativus tłumaczony jest zwykle przez użycie konstrukcji z wyrażeniami oby, gdyby (tylko) lub w niektórych kontekstach za pomocą trybu przypuszczającego lub rozkazującego[1], na przykład: gr. klas.: εἴθε ποτέ σοι ἀντιχαρισαίμην – „Obym ci się mógł kiedyś odwdzięczyć!”, tur.: geleyim – „obym mógł przyjść!”, „niech (więc) przyjdę”.
Przypisy
- 1 2 Polański 1999 ↓, s. 408.
- ↑ Polański 1999 ↓, s. 409.
Bibliografia
- Kazimierz Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, wyd. 2, Wrocław: Ossolineum, 1999, ISBN 83-04-04445-5, OCLC 835934897.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.