Opisanie czterech części roku
Autor

Elżbieta Drużbacka

Typ utworu

poemat

Wydanie oryginalne
Język

polski

Data wydania

1752

Opisanie czterech części roku – poemat opisowy Elżbiety Drużbackiej[1] opublikowany w 1752 w Zbiorze rytmów duchownych, panegirycznych, moralnych i światowych.

Utwór składa się z czterech części, opisujących wiosnę, lato, jesień i zimę, poprzedzonych wstępem skierowanym do Boga jako stwórcy natury. Opisy pór roku odwołują się do mitologii greckiej i rzymskiej. Poemat mieści się na pograniczu baroku (antropomorfizacja przyrody) i klasycyzmu (przekonanie o racjonalnym porządku świata).

Poemat został napisany sekstyną, czyli strofą sześciowersową rymowaną ababcc, ulubioną formą poetki[2]. Wersy są jedenastozgłoskowe.

Bogdajżeś przepadł w piekło z ateistą,
Ty, który mówisz, że Bóg nie jest Panem,
Ni Stwórcą rzeczy! A któż oczywistą
Machinę świata oblał oceanem,
Kto słońce, miesiąc, planety w swym biegu
Komenderował, kto gwiazdy w szeregu?
Elżbieta Drużbacka, Opisanie czterech części roku

Przypisy

  1. ↑ Aleksandra Kosicka: Elżbieta Drużbacka. pisarki.wikia.com. [dostęp 2017-01-31]. (pol.).
  2. ↑ Lucylla Pszczołowska: Wiersz polski. Zarys historyczny. Wrocław: Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, 1997, s. 149. ISBN 83-85220-79-8.

Bibliografia

  • Teresa Kostkiewiczowa: Oświecenie. Słownik literatury polskiej. Gdańsk: słowo / obraz terytoria; Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, 2007, s. 132. ISBN 978-83-7420-092-9.
  • Mieczysław Klimowicz: Oświecenie. Wyd. IX - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 54-57, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13845-5.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.