Opactwo Westminsterskie
Westminster Abbey (Collegiate Church of St Peter at Westminster)
1291494
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Miejscowość

Londyn

Wyznanie

anglikanizm

Kościół

Anglii

Royal peculiar

Wezwanie

św. Piotra

Położenie na mapie City of Westminster
Mapa konturowa City of Westminster, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Opactwo westminsterskie”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Opactwo westminsterskie”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Opactwo westminsterskie”
Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Opactwo westminsterskie”
Ziemia51°29′58″N 0°07′39″W/51,499444 -0,127500
Strona internetowa
opactwo Westminsterskie
Westminster Palace, Westminster Abbey and Saint Margaret's Church[infobox 1]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
ilustracja
Państwo

Wielka Brytania

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, II, IV

Numer ref.

426

Region[infobox 2]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1987
na 11. sesji

Opactwo westminsterskie nocą

Opactwo Westminsterskie[1] (ang. Westminster Abbey; nazwa oficjalna Collegiate Church of St Peter at Westminster, kolegiata św. Piotra w Westminsterze) – najważniejsza, obok katedry w Canterbury i katedry św. Pawła w londyńskim City, świątynia anglikańska.

Opactwo, począwszy od Wilhelma Zdobywcy (1066), jest miejscem koronacji królów Anglii i królów Wielkiej Brytanii, z wyjątkiem Edwarda V i Edwarda VIII, którzy nie byli koronowani. Od XIII wieku opactwo to również miejsce pochówku królów i zasłużonych osób.

Historia

Według legend pierwsza świątynia powstała w roku 616 na miejscu, które nazywano wówczas Thorney Island. Datę powstania pierwszego klasztoru należy jednak przenieść w okolice roku 800.

Prawie 250 lat później Edward Wyznawca, który z powodów politycznych nie mógł dotrzymać ślubów udania się na pielgrzymkę do Rzymu, w zamian za zwolnienie z tych ślubów, zgodnie z sugestią papieża, miał przebudować opactwo. Przebudowa miała miejsce w latach 1045–1050 (w stylu romańskim), a nowe opactwo konsekrowano 28 grudnia 1065 (na tydzień przed śmiercią króla, który został tam pochowany). W 1066 w opactwie westminsterskim odbyła się pierwsza koronacja (Wilhelma Zdobywcy).

W 1220 Henryk III dobudował Lady Chapel, a 25 lat później rozpoczął gruntowną przebudowę całego opactwa w kształcie, który zachował się do dziś. Następna poważna przebudowa miała miejsce za Henryka VII w wieku XVI w stylu gotyku angielskiego.

W 1534 Henryk VIII przejął opactwo w czasie swojej walki z Kościołem katolickim, a w 1540 zlikwidował opactwo benedyktyńskie. Maria I Tudor w 1553 roku wskrzesiła opactwo na kilka lat, ale potem Elżbieta I ponownie je zlikwidowała. W 1560 Opactwo Westminsterskie zostało przekształcone w tzw. Royal peculiar, przechodząc bezpośrednio pod jurysdykcję monarchini[2].

Dwie zachodnie wieże, w stylu neogotyckim, dzieło Nicholasa Hawksmoora, ucznia Wrena, dobudowano dopiero w 1745. Dalsza przebudowa i renowacja miała miejsce w XIX wieku.

Koronacje królów i królowych Anglii i Wielkiej Brytanii w kolegiacie św. Piotra

Tron koronacyjny świętego Edwarda

W czasie koronacji Jerzego II Hanowerskiego George Frideric Handel wykonał cztery hymny koronacyjne, w tym hymn „Zadok the Priest”. Od tego czasu utwór ten powtarza się na każdym kolejnym nabożeństwie koronacyjnym, tradycyjnie sprawowanym w opactwie westminsterskim.

Ciekawe miejsca

Figury męczenników z XX wieku (pierwszy od lewej: św. Maksymilian Kolbe)
Płaskorzeźba Chrystusa na frontonie świątyni
  • kaplica Edwarda Wyznawcy
  • Grób Nieznanego Żołnierza
  • kaplica św. Jerzego, pamięci miliona Brytyjczyków poległych w wojnach
  • Zakątek Wigów
  • Zakątek poetów (Poets' corner)
  • kaplica św. Pawła
  • grobowiec Elżbiety I
  • nagrobek Margaret Beaufort
  • Sala Kapitulna (Chapter House)
  • Kaplica Pyxu
  • Ciemny Krużganek
  • Muzeum Opactwa (Abbey Museum)
  • Kolegium św. Piotra
  • College Gardens
  • Krypta Normandzka (Norman Undercroft)
  • Kaplica Królewskich Sił Powietrznych – witraże poświęcone Dywizjonom 303 i 302, widać tam polskie orły i polską flagę
  • Krzesło koronacyjne z 1301, na którym koronowano wszystkich, prócz dwóch królów Anglii.

Pochówki

Na terenie opactwa pochowanych jest około 3300 zmarłych. Wśród nich wybitni poeci i pisarze, muzycy, aktorzy, uczeni, politycy i architekci. Oprócz tego znajduje się tam ponad 600 tablic pamiątkowych poświęconych wybitnym osobom niepochowanym na terenie opactwa.

Pierwszym poetą pochowanym w opactwie westminsterskim był Geoffrey Chaucer w roku 1400. W opactwie znajdują się też groby:

Wielu poetów i pisarzy (z powodu mało przykładnego życia, jakie prowadzili, albo braku uznania za życia) nie otrzymywało zgody na pochówek. Dopiero wiele lat po ich śmierci umieszczano tylko tablice pamiątkowe; wśród nich:

Pochowani uczeni to między innymi:

Muzycy: Georg Friedrich Händel, Henry Purcell, Muzio Clementi.

Architekci: Robert Adam, William Chambers, Charles Barry, George Gilbert Scott.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Polski egzonim przyjęty na 111. posiedzeniu KSNG.
  2. ↑ Anglicans Online | Church of England | Dioceses [online], www.anglicansonline.org [dostęp 2021-03-22].
  3. ↑ Pałac Buckingham ogłosił datę koronacji Karola III [online], www.tvp.info, 11 października 2022 [dostęp 2022-12-06] (pol.).
  4. ↑ Pogrzeb Stephena Hawkinga. Astrofizyk spoczął obok Izaaka Newtona i Karola Darwina [online], polsatnews.pl, 31 marca 2018 [dostęp 2018-03-31].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.