Olibanum (arab.: اللُّبَّان, al-lubbān) – żywica pozyskiwana z drzew rodzaju kadzidla (Boswellia) rosnących na półpustyniach i obrzeżach pustyń północno-wschodniej Afryki oraz na Półwyspie Indyjskim[1]. Świeżo wypływająca z drzew żywica ma postać soku, który wkrótce zestala się w pachnącą, ziarenkowatą, żółtawobrązową masę[2]. Zawiera 60-70% żywicy, 27-35% gumożywicy oraz 3-8% olejków eterycznych. Żywicę pozyskuje się od grudnia do maja poprzez zdjęcie z pni drzew zewnętrznej pergaminowej kory i nacięcie jej spodniej warstwy. Żywica wypływa w postaci białych kropel o konsystencji mleka i szybko zastyga na powietrzu. Może być przez kilka miesięcy przechowywana w suchych jaskiniach. Do wytwarzania olibanu wykorzystywano trzy gatunki drzew z rodzaju kadzidla: Boswellia carteri, Boswellia papyrifera i Boswellia serrata[1].
Zastosowanie
- Odświeżający, cytrusowy aromat olibanum sprawia, że od tysiącleci jest używane w rytuałach oczyszczających i w medytacji. Jest jednym z głównych składników do wytwarzania kadzidła[1]. Używane jest także jako dodatek do świec zapachowych[2].
- Olibanum ma własności lecznicze. W tradycyjnej medycynie indyjskiej jest używane w leczeniu stanów zapalnych stawów i kości, stanów zapalnych i bólowych kręgosłupa, nieżytów układu oddechowego. Ma także własności wykrztuśne, antyseptyczne, przeciwlękowe i przeciwnerwicowe[3].
- Badania naukowe na zwierzętach potwierdzają, że olibanum rzeczywiście działa przeciwbólowo, immunomodulująco, uspokajająco, przeciwbakteryjnie i wykrztuśnie, antyproliferacyjnie wobec nowotworów, zmniejsza stany zapalne w przebiegu reumatyzmu i wpływa korzystnie na wątrobę[3].
Przypisy
- 1 2 3 Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.
- 1 2 Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
- 1 2 Dr T. Różański. Boswellia i olibanum w medycynie ajurwedyjskiej i europejskiej. Boswellia w medycynie sportowej. [dostęp 2014-11-20].