Olgierd Szerląg
Karol Olgierd Ksawery Szerląg
Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1920
Pilzno

Data i miejsce śmierci

8 stycznia 1996
Kołobrzeg

Narodowość

Polak

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Olgierd Szerląg (właśc. Karol Olgierd Ksawery Szerląg, ur. 16 sierpnia 1920 w Pilźnie, zm. 8 stycznia 1996 w Kołobrzegu) – polski artysta plastyk, malarz pejzażysta, twórca monumentalnych mozaik, projektant mebli, wystrojów wnętrz, neonów, odznak. W latach 1967–1971 członek Kołobrzeskiej Grupy Poetycko-Plastycznej „Reda”[1]. Od 1945 członek Związku Artystów Plastyków.

Życiorys

Mozaika na wejściu do Zakładu Przyrodoleczniczego nr 1 w Kołobrzegu

Olgierd Szerląg urodził się 16 sierpnia 1920 w Pilźnie, w rodzinie o artystycznych tradycjach. Był wnukiem Włodzimierza Łuskiny, malarza, ucznia Jana Matejki. Ukończył Gimnazjum Ojców Pijarów w Krakowie, a po II wojnie światowej – Wolną Szkołę Malarstwa i Rysunku w Lublinie[2]. Wczesne lata powojenne artysta spędził w Nawojowej, gdzie pracował w szkole rolniczej jako administrator. Po zachorowaniu na gruźlicę wyjechał na leczenie do Zakopanego, gdzie mieszkał do 1960. Od 1945 był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. W 1960 przeprowadził się do Kołobrzegu, który stał się jego miastem rodzinnym i gdzie pozostawił po sobie wiele prac w przestrzeni publicznej. Był mężem artystki malarki Mirosławy Zimnickiej-Szerląg. Zmarł po długiej chorobie 8 stycznia 1996 w Kołobrzegu. Został pochowany w Poznaniu na cmentarzu Junikowo[3].

Twórczość

Mozaika, która do 2020 zdobiła Dom Rybaka w Kołobrzegu

Olgierd Szerląg był wszechstronnym artystą plastykiem. Uprawiał malarstwo sztalugowe – był pejzażystą. Tworzył monumentalne mozaiki, realizowane na elewacjach budynków, a także we wnętrzach, których wystrój projektował w całości. Był również projektantem mebli dla Słupskich Fabryk Mebli, projektantem neonów i odznak pamiątkowych[4].

  • Pejzaże – obrazy znajdują się w Muzeum Okręgowym w Koszalinie, Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu, a także w wielu instytucjach: państwowych (np. w Ministerstwie Kultury i Sztuki), samorządowych (np. USC w Kołobrzegu) oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą (USA, Kanada, Szwecja, Anglia, Dania, Niemcy, były ZSRR, Australia).
  • Mozaiki (projekt i wykonanie) – WDW Kopalni Węgla Brunatnego „Turów” (obecnie hotel Verano), ul. Słowackiego 8, Kołobrzeg; „Dom Rybaka” (budynek wyburzony wraz z mozaiką w roku 2020[5]), ul. Wylotowa 7, Kołobrzeg; Dom Pracy Twórczej Politechniki Poznańskiej, ul. Obrońców Westerplatte 38 w Kołobrzegu; D.W. Kopalni Węgla Rydułtowy (obecnie OW GWAREK), ul. Wolności 5, Ustronie Morskie), dom prywatny przy ul. Bulwar Zacisze, Kołobrzeg; dom prywatny przy ul. Różanej 12, Kołobrzeg.
  • Mozaiki (kierownik zespołu realizacji) – Zakład przyrodoleczniczy (obecnie DW Mewa V), ul. Rafińskiego 9, Kołobrzeg; DW NBP, ul. Wyzwolenia 17, Dźwirzyno; DW GÓRNIK, ul. T. Kościuszki 3, Kołobrzeg; DW Zakładów Chemicznych CHEMIK (obecnie sanatorium PHOENIX), ul. Słowackiego 1, Kołobrzeg; Garnizonowy Klub Oficerski (obecnie Klub Wojskowy), ul. Łopuskiego 2, Kołobrzeg; kasyno garnizonowe (obecnie kościół rzymskokatolicki pw. św. Marcina – mozaika została zniszczona po odzyskaniu budynku przez Kościół katolicki), ul. Portowa 20, Kołobrzeg.
  • Projekty architektury wnętrz – D.W. „Elpor” Mysłowice w Dźwirzynie, D.W. Kopalni Węgla Brunatnego „Turów” w Kołobrzegu, D.W. Narodowego Banku Polskiego w Dźwirzynie, Biurowiec Zakładów Chemicznych w Oświęcimiu (układy marmurów), restauracja „Barka” w Kołobrzegu, Dom Rybaka w Kołobrzegu, D.W. Kopalni Rydułtowy w Ustroniu Morskim, D.W. „Chemik” w Kołobrzegu (układ marmurów), Dom Pracy Twórczej Politechniki Poznańskiej w Kołobrzegu, Dom Towarowy w Świdwinie, Garnizonowy Klub Oficerski i kino „Piast” w Kołobrzegu, wnętrza jachtu Polskiego Związku Wędkarskiego w Kołobrzegu.
  • Projekt kontusza metaloplastycznego na wieży ciśnień w Kołobrzegu.
  • Projekty neonów: Kołobrzeg: Bank Spółdzielczy, Przedsiębiorstwo „Ruch”, WSS „Społem”, D.W. „Turów”, P.Z.G.S.

Wystawy

Wystawy indywidualne

  • 1956–57 – Klub Z.P.A.P, Zakopane
  • 1977 – Mała Galeria, Kołobrzeg
  • 1979 – Galeria „U”, Koszalin
  • 1979 – Biuro Wystaw Artystycznych, Koszalin
  • 1980 – Dania – jubileuszowa wystawa Gladsaxe
  • 1980 – Neubrandenburg, Niemcy – Galerie im. Friedlander Tor
  • 1983 – Kołobrzeg – jubileuszowa wystawa 40-lecia pracy twórczej
  • 1983–84 – Kołobrzeg
  • 1997 – Kołobrzeg Wystawa Pośmiertna – Olgierd Szerląg – malarstwo

Wystawy zbiorowe

  • 1945 – Nowy Sącz
  • 1949 – Zakopane – Sport w sztuce
  • 1954–55 – Zakopane – Pejzaż tatrzański
  • 1955 – Zakopane – Ludzie i życie Podhala
  • 1958 – Moskwa – Młode malarstwo
  • 1962 – Kołobrzeg - I Wystawa Malarstwa i Grafiki
  • 1963 – Wrocław – Wystawa Ziem Nadodrzańskich
  • 1963–64 – Kołobrzeg – II Wystawa Malarstwa i Grafiki
  • 1968 – Kołobrzeg – III Wystawa Malarstwa i Grafiki
  • 1970 – Kołobrzeg – IV Wystawa Malarstwa i Grafiki
  • 1971 – Neubrandenburg – wystawa malarstwa i grafiki
  • 1972–74 – Ueckermunde, Penzlau, Pasewalk – wystawa malarstwa i grafiki
  • 1975 – Kołobrzeg – V Wystawa Malarstwa i Grafiki
  • 1976 – Berlin – wystawa malarstwa i grafiki
  • 1979 – Kołobrzeg – VII Wystawa Malarstwa i Grafiki
  • 1991 – Kołobrzeg – wystawa malarstwa i grafiki
  • 1992 – Kołobrzeg – wystawa malarstwa i grafiki
  • 1993 – Kołobrzeg – wystawa malarstwa i grafiki
  • 1994 – Kołobrzeg – wystawa malarstwa i grafiki
  • 1995 – Kołobrzeg – wystawa malarstwa i grafiki
  • 1995 – Koszalin–Słupsk – wystawa z okazji 40-lecia Z.P.A.P w Koszalinie
  • 1996 – Kołobrzeg – wystawa malarstwa i grafiki
  • 2002 – Kołobrzeg – Wystawa In Memoriam

Odznaczenia i wyróżnienia

Lista nagród i odznaczeń przyznanych artyście[4]:

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Patan: Moje lata sześćdziesiąte. Kołobrzeg. Część druga. Kołobrzeg: Wydawnictwo PATA, 2011. ISBN 978-83-928774-3-1.
  2. ↑ Galeria Absolwentów Lubelskiej Szkoły Plastycznej. liceumplastyczne.lublin.pl. [dostęp 2019-06-26].
  3. ↑ Plan Poznania - cmentarze. um.poznan.pl. [dostęp 2019-06-26].
  4. 1 2 Olgierd Szerląg. Kołobrzeg: Wydawnictwo „Kamera”, Galeria Sztuki Współczesnej, 1997, s. 14. ISBN 83-9062291-0-0.
  5. ↑ Mozaika Olgierda Szerląga wraz z Domem Rybaka odeszła do historii. Co powstanie w tym miejscu (video). e-kg.pl, 2020-03-19. [dostęp 2020-11-20].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.