Olaf Brzeski
Ilustracja
Autoportret
Data i miejsce urodzenia

1975
Wrocław

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

rzeźba
instalacje
film
rysunek

Ważne dzieła

Papa krasnal

Olaf Brzeski (ur. 1975 we Wrocławiu) – polski rzeźbiarz, rysownik oraz twórca instalacji i filmów eksperymentalnych.

Życiorys

Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej (1994–1995), absolwent Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu (1995–2000). Dyplom z rzeźby uzyskał w 2000 w pracowni prof. Leona Podsiadłego[1]. Zadebiutował w 2001 wygraną w konkursie na pomnik Pomarańczowej Alternatywy[2][3]. Pracuje w brązie, żywicach i w ceramice. Mieszka i tworzy we Wrocławiu[1].

Nagrody i wyróżnienia

  • nagroda i realizacja w konkursie na pomnik działalności Pomarańczowej Alternatywy we Wrocławiu (2001)
  • Stypendium Ministra Kultury (2007)
  • Stypendium Ministra Kultury – „Młoda Polska” (2009)[1]
  • nominacja do IV edycji konkursu Spojrzenia – Nagroda Fundacji Deutsche Bank (2009}[4][5]

Wystawy

  • „Tylko dla zwierząt” – BWA, Wrocław (2004)[6]
  • „Tylko dla ludzi” – BWA, Wrocław (2006)[6]
  • „Nazajutrz” – Centrum Kultury „Zamek”, Poznań (2007)[7]
  • „A-Hauset” – niezależna wystawa w przestrzeni budynków pracowni artystycznych, Kopenhaga, Dania (2007)[1]
  • „Pan myśliwy” – Galeria Okna, Warszawa (2008)[6][8][7]
  • „Spojrzenia” – Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa (2009)[7]
  • „EAST INTERNATIONAL” – Norwich, Wielka Brytania (2009)[7]
  • „Take a Look At Me Now” – Salisbury Centre for Visual Arts, Norwich, Wielka Brytania (2009)[7]
  • „Le Coeur Est Un Chasseur Solitaire” – Gare Saint-Sauveur, Lille, Francja (2009)[7]
  • „Sen-Samozapłon” – BWA, Zielona Góra (2010)[9]
  • „Żelazo” – Fabryka Sztuki, Łódź (2010)[10]
  • „A twarz miał obrośniętą uszami, jak dno łodzi ostrygami...” – Galeria Czarna, Warszawa (2010)[10][9]
  • „Upadek człowieka, którego nie lubię” – Galeria Sztuki Współczesnej, Opole (2012)[11][12]
  • „Skąd możesz wiedzieć, co robisz, gdy śpisz?” – Galeria Sztuki Współczesnej „Bunkier Sztuki”, Kraków (2012)[13]
  • „Samolub” – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa (2013)[14]
  • „Samo serce” – Galeria Raster, Warszawa (2013-2014)[15]
  • „MEGALOMANIA” – Galeria Raster, Warszawa (2015)[16]

Publikacje

  • Łukasz Orbitowski (autor), Olaf Brzeski (ilustrator): Dzieci z jeziora. Bunkier Sztuki. ISBN 978-83-62224-17-3.

Galeria

Sztuka Olafa Brzeskiego według Karola Sienkiewicza opiera się na surrealistycznych wizjach, które wciela w życie na taśmie filmowej, w postaci trójwymiarowych rzeźb oraz realizacji przestrzennych[3]. Natomiast zgodnie z anonimową recenzją ze stron Teatru Polskiego we Wrocławiu komentarze Brzeskiego na temat jego prac nie tyle stanowią autorską interpretację, co fantastyczne historie, które jego realizacje mają ilustrować, a raczej uwiarygadniać. W ten sposób Brzeski tworzy nowe światy i powołuje do życia ich niecodziennych mieszkańców[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Faktoria artystyczna stypendyści. faktoriartystyczna.pl. [dostęp 2014-06-08]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2014-02-25)]. (pol.).
  2. ↑ Olaf Brzeski INFO. Galeria Raster. [dostęp 2014-06-08]. (pol.).
  3. 1 2 Koszmar.. Olafa Brzeskiego.. asp.wroc.pl, 2010-03-10. [dostęp 2014-06-08]. (pol.).
  4. 1 2 Magiel sztuk z Olafem Brzeskim i Kubą Sucharem. teatrpolski.wroc.pl, 2012-12-17. [dostęp 2014-06-12]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2012-11-25)]. (pol.).
  5. ↑ Spojrzenia 2009. zacheta.art.pl. [dostęp 2014-06-12]. (pol.).
  6. 1 2 3 Karol Sienkiewicz: Olaf Brzeski. Culture.pl, 08 2019. [dostęp 2014-06-08]. (pol.).
  7. 1 2 3 4 5 6 Olaf Brzeski wernisaż: 23 maj 2008, godz. 18:00. cojestgrane.pl, 03 2008. [dostęp 2014-06-08]. (pol.).
  8. ↑ Olaf Brzeski: Pan myśliwy. Galeria Okna. [dostęp 2014-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  9. 1 2 Agnieszka Kubicka-Dzieduszycka: Olaf Brzeski. zacheta.wroclaw.pl. [dostęp 2014-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-04)]. (pol.).
  10. 1 2 Jeżyna: Olaf Brzeski. sonart.pl. [dostęp 2014-06-08]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2014-07-14)]. (pol.).
  11. ↑ Zrobił wystawę, bo wkurzył się na sąsiada [ROZMOWA Z ARTYSTĄ]. Gazeta Wyborcza, 2012. [dostęp 2014-06-08]. (pol.).
  12. ↑ Olaf Brzeski. Upadek człowieka, którego nie lubię. galeriaopole.pl, 2012-05-29. [dostęp 2014-06-08]. (pol.).
  13. ↑ Skąd możesz wiedzieć, co robisz, gdy śpisz?. Galeria Sztuki Współczesnej „Bunkier Sztuki”. [dostęp 2014-06-08]. (pol.).
  14. ↑ Stach Szabłowski: Olaf Brzeski: Samolub. poland-art.com. [dostęp 2014-06-08]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2014-07-14)]. (pol.).
  15. ↑ Olaf Brzeski z zabiegiem na otartym sercu w Warszawie. news.o.pl, 2014-01-07. [dostęp 2014-06-08]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2014-01-13)]. (pol.).
  16. ↑ Olaf Brzeski: Megalomania. rastergallery.com. [dostęp 2017-12-28]. (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.