Okno Rzędkowickie
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Położenie

Okiennik, Rzędkowice

Właściciel

prywatny

Długość

22 m

Wysokość otworów

ok. 435 m n.p.m.

Kod

J.Cz.III-05.17

Położenie na mapie gminy Włodowice
Mapa konturowa gminy Włodowice, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Okno Rzędkowickie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Okno Rzędkowickie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Okno Rzędkowickie”
Położenie na mapie powiatu zawierciańskiego
Mapa konturowa powiatu zawierciańskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Okno Rzędkowickie”
Ziemia50°34′21″N 19°29′41″E/50,572500 19,494722
Strona internetowa

Okno Rzędkowickieschronisko w grupie Skał Rzędkowickich na Wyżynie Częstochowskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się w skale Okiennik, której nazwa pochodzi od tego schroniska[1]. Skała jest łatwo rozpoznawalna, oprócz okna skalnego znajduje się w niej duże schronisko Garaż[2]. Administracyjnie należy do miejscowości Rzędkowice w województwie śląskim, w powiecie zawierciańskim, w gminie Włodowice[3].

Opis obiektu

Obiekt ma kilka otworów. Najłatwiej dostępne są dwa otwory zachodnie. Główny z nich tworzy portal o wysokości do 7 m i szerokości 3 m, drugi jest niski i częściowo zawalony gruzem. Z dołu dobrze widoczny jest otwór południowo-wschodni o szerokości 5 m. Jest jeszcze soczewkowaty otwór północno-wschodni o wysokości około 4 m. Schronisko to wydłużona komora o wysokości 4 m. Ma wygładzone ściany, a jego namulisko składa się z wapiennego gruzu zmieszanego z wapienną glebą i próchnicą. Komora jest poddana wpływom środowiska zewnętrznego, lepiej osłonięta jest tylko jej północna część[4].

Według Kazimierza Kowalskiego obecnie istniejące schronisko prawdopodobnie jest fragmentem dużego systemu jaskiniowego, który uległ zniszczeniu[4]. Przed schroniskiem znajduje się płaska powierzchnia skały, na opracowanym przez K. Kowalskiego planie oznaczona jako Dziedziniec[1].

Historia eksploracji i dokumentacji

Po raz pierwszy obiekt wymienił S. Krukowski w 1922 roku. W roku 1949 opisał go Kazimierz Kowalski jako „Schronisko w Rzędkowicach górne”[4]. W lutym 1980 r. zmierzył go K. Mazik. Plan opracowali K. Mazik i J. Zygmunt[1].

Dziedziniec przed schroniskiem był przekopywany w 1917 r. przez L. Kozłowskiego. W wyniku jego prac namulisko uległo całkowitemu przemieszaniu. W latach 50. XX wieku w schronisku prowadzone były badania archeologiczne. Znaleziono dowody świadczące o zamieszkiwaniu schroniska przez ludzi w kilku okresach historycznych[1]:

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Krzysztof Mazik, Jerzy Zygmunt, Okno Rzędkowickie, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-07-26].
  2. Jerzy Zygmunt, Garaż, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-07-25].
  3. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-07-25].
  4. 1 2 3 K. Kowalski, Jaskinie Polski, tom. 1, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.