Wykonawcy albumu studyjnego | ||||
Jan Garbarek oraz The Hilliard Ensemble | ||||
Wydany |
1994 r. | |||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | ||||
Gatunek | ||||
Długość |
77:41 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
Jan Garbarek | ||||
| ||||
The Hilliard Ensemble | ||||
|
Officium – album muzyczny nagrany w 1994 r. przez norweskiego saksofonistę Jana Garbarka oraz kwartet wokalny The Hilliard Ensemble (nr kat.: EMC New Series 1525 445 369-2).
Wykonawcy
- Jan Garbarek Garbarek, saksofon sopranowy i tenorowy
- The Hilliard Ensemble – kwartet wokalny w składzie:
- David James, kontratenor
- Rogers Covey-Crump, tenor
- John Potter, tenor
- Gordon Jones, baryton
Utwory
- Parce mihi domine – Cristóbal de Morales (1500-1553), 6:42[3]
- Primo tempore – czeski anonim z XIV w., 8:03
- Sanctus – czeski anonim z XIV w., 4:44
- Regnantem sempiterna – anonim gregoriański, 5:36
- O salutaris hostia – Pierre de la Rue (1460-1518), 4:34
- Procedentem sponsum – węgierski anonim z XV w., 2:50
- Pulcherrima rosa – czeski anonim z XV w., 6:55
- Parce mihi domine – Cristóbal de Morales, 5:35
- Beata viscera – magister Perotinus (ok. 1200 r.), 6:34
- De spineto nata rosa – angielski anonim z XIV w., 3:30
- Credo – czeski anonim z XIV w., 2:06
- Ave maris stella – Guillaume Dufay (1397-1474), 4:14
- Virgo flagellatur – anonim z Sarum, 5:19
- Oratio Ieremiae Prophetae – anonim gregoriański, 5:00
- Parce mihi domine – Cristóbal de Morales, 6:52
Opis
Album został nagrany przez wytwórnię ECM nie w studiu, lecz w klasztorze św. Gerolda w austriackich Alpach, dzięki czemu płyta nabrała szczególnego brzmienia naturalnej akustyki. Producentem i pomysłodawcą płyty jest Manfred Eicher, który w takim samym stopniu, jak muzycy, przyczynił się do jej kształtu artystycznego. To dzięki niemu doszło do spotkania kwartetu The Hilliard Ensemble specjalizującego się w dawnej muzyce średniowiecznej i jazzującego saksofonisty Jana Garbarka. Wybrane utwory to napisane w XIV i XV w. pieśni sakralne. Na płycie Officium spotkały się dwa muzyczne światy oddalone o pięć stuleci: średniowieczne wzniosłe chorały i motety wykonywane a cappella oraz swobodne XX-wieczne improwizacje na saksofonie. Pomiędzy nimi tworzy się oryginalna muzyczna harmonia, którą trudno porównać do jakichkolwiek innych muzycznych projektów. Z jednej strony niesie ze sobą religijną ekstazę, z drugiej zaś wplata we frazy nieistniejący w średniowieczu saksofon tak umiejętnie, że odnosimy wrażenie, jakby tam od zawsze był.[4]
Muzyka ta okazała się wybitnym muzycznym wydarzeniem lat 90., trafiającym zarówno do koneserów jazzu, jak i do słuchaczy muzyki poważnej. Płyta została przyjęta entuzjastycznie przez krytyków i publiczność. Odniosła przy tym duży sukces komercyjny, sprzedając się w milionach egzemplarzy w Europie i za oceanem. Garbarek i The Hilliard Ensemble spotkali się w studiu nagraniowym ponownie, wydając w 1999 r. dwupłytowy album Mnemosyne.
W roku 2010, nakładem wytwórni ECM ukazał się kolejny wspólny albumu artystów (Officium Novum), efekt trzeciego ich spotkania w klasztorze św. Gerolda[5].
Przypisy
- 1 2 Jan Garbarek / The Hilliard Ensemble – Officium. Discogs. [dostęp 2022-12-31]. (ang.).
- ↑ Richard S. Ginell: Officium – Jan Garbarek / The Hilliard Ensemble. AllMusic. [dostęp 2022-12-31]. (ang.).
- ↑ Informacje o utworach podane na płycie.
- ↑ Paul Griffiths When a Saxophone Can Offer a Prayer, "The New York Times", 23 marca 1999 r.
- ↑ Manfred Papst Kosmische Hymnen, "NZZ Online", 6 września 2009 r.
Linki zewnętrzne
- Jan Garbarek: Jazz w świątyni, wywiad z muzykiem (pol.)
- Dionizy Piątkowski Jan Garbarek & The Hilliard Ensemble na Erze Jazzu (pol.)
- Wspólna fotografia muzyków. hazardchase.co.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)]. i galeria zdjęć z koncertu