Odznaka pamiątkowa „Stanęli w Potrzebie 1920”
Awers
Awers
Ustanowiono

1920

Wielkość

∅ 30 mm

Kruszec

miedź

Odznaka pamiątkowa „Stanęli w Potrzebie 1920” – polskie odznaczenie za udział w wojnie polsko-bolszewickiej.

Historia

Ustanowienia odznaki dokonano z inicjatywy Krakowskiego Komitetu Obrony Państwa w 1920 (zob. Rada Obrony Państwa)[1]. Rozpisano konkurs, którego laureatem został wybrany Jan Raszka, autor projektu odznaki z dewizą „Stanęli w potrzebie”[1]. Uroczystość wręczenia odznaki osobom wyróżnionym odbyła się 10 października 1920 na boisku „Sokoła” w Krakowie[1]. Tego dnia udekorowani zostali m.in. (wśród nich członkowie Komitetu): Włodzimierz Tetmajer (prezes KOP), Stanisław Wajner, Stanisław Rymar, radca Kowalski, ks. prałat Jan Masny, płk Eugeniusz Tinz, płk wojsk francuskich Kozłowski, radca Skrzetuski, dr Skulski[1].

Odznaka była wykonana z miedzi i miała średnicę 3 cm[2].

Z założenia odznaka była przeznaczona dla ochotników – obrońców Ojczyzny[1]. Była jedną z najpopularniejszych odznak wybitych za udział w wojnie 1920 roku[3].

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.