Ocelot tygrysi
Leopardus tigrinus[1]
(Schreber, 1775)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Podrząd

kotokształtne

Rodzina

kotowate

Podrodzina

koty

Rodzaj

ocelot

Gatunek

ocelot tygrysi

Synonimy
Podgatunki
  • L. t. tigrinus (Schreber, 1775)
  • L. t. oncilla (O. Thomas, 1903)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[10]

Ocelot tygrysi[11], kot tygrysi[12], oncilla[12] (Leopardus tigrinus) – gatunek ssaka z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae), zamieszkujący Amerykę Środkową i Południową.

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1775 roku niemiecki przyrodnik Johann Christian Daniel von Schreber nadając mu nazwę Felis tigrina[2]. Holotyp pochodził z Kajenny, w Gujanie Francuskiej[13].

Niedawne analizy morfologiczne i genetyczne wykazały, że w obrębie L. tigrinus istnieją trzy gatunki (L. tigrinus, L. emiliae i L. guttulus), potwierdzając wcześniejsze twierdzenia, że L. tigrinus obejmuje więcej niż jeden gatunek[14][15][16]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World rozpoznają dwa podgatunki[16].

Etymologia

  • Leopardus: gr. λεοπαρδος leopardos „lampart, pantera”[17].
  • tigrinus: łac. tigrinus „tygrysi”, od tigris, tigridis „tygrys”, od gr. τιγρις tigris, τιγριδος tigridos „tygrys”[18].
  • oncilla: epitet gatunkowy Felis onca Linnaeus, 1758; łac. przyrostek zdrabniający -illa[19].

Zasięg występowania

Ocelot tygrysi występuje w Amerykę Środkowej i Południowej zamieszkując w zależności od podgatunku[16]:

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 38–55,6 cm, długość ogona 22,5–42 cm; masa ciała 1,5–3,5 kg; dorosłe samce są nieco większe i cięższe od dorosłych samic[20]. Ten niewielki kot bardzo przypomina margaja, choć jest od niego mniejszy, smuklejszy i ma krótszy ogon. Głowa wąska, duże zaokrąglone uszy. Kolory w zakresie od czerwonożółtego do szarożółtego. Wykazuje też podobieństwo do kotka bengalskiego (Prionailurus bengalensis), od którego różni się deseniem na pysku (brak białych obwódek dookoła oczu) i tym, że ogon zawsze jest paskowany poprzecznie (nie cętkowany).

Ekologia

Pokarm

Typowy oportunista pokarmowy, odżywia się tym, co jest akurat dostępne w środowisku. W suchych rejonach Brazylii odżywia się jaszczurkami, gdzie indziej ich pokarm stanowią przede wszystkim gryzonie.

Rozród

Ciąża trwa 74-76 dni, w miocie 1-2 kocięta; młode ssą do 3 miesięcy, dojrzałość płciową osiągają w wieku 2-2,5 lat.

Tryb życia

Ocelot tygrysi prowadzi samotniczy, nocny tryb życia.

Siedlisko

Górskie lasy deszczowe, lasy subtropikalne, suche lasy liściaste i półpustynne zarośla kolczaste typu caatinga.

Status

Koty te są zabijane dla futra, jeszcze w latach 70. i 80. XX wieku sam Paragwaj eksportował 85 tys. skór rocznie. Obecnie handel międzynarodowy został w znacznym stopniu ograniczony. Innym zagrożeniem są postępujące zmiany środowiska; wydaje się jednak, że oncilla ma duże zdolności adaptacyjne.

Przypisy

  1. ↑ Leopardus tigrinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 J.Ch.D. von Schreber: Die Säugthiere in Abbildungen nach der Natur, mit Beschreibungen. Cz. 1: Die Affen und Fledenthiere. Erlangen: Expedition des Schreber’schen säugthier- und des Esper’schen Schmetterlingswerkes, 1775, s. ryc. cvi. (niem.).
  3. ↑ P.L.S. Müller: Des Ritters Carl von Linne’ vollständigen Natursystems Supplements- und Register-Band über alle sechs Theile oder Classen des Thierreichs. Nürnberg: Gabriel Nicolaus Raspe, 1776, s. 29. (niem.).
  4. ↑ J.E. Gray. Notes on certain species of cats in the collection of the British Museum. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1867, s. 400, 1867. (ang.).
  5. ↑ Thomas 1937 ↓, s. 237.
  6. ↑ Thomas 1937 ↓, s. 238.
  7. ↑ J.A. Allen. Mammals from southern Mexico and Central and South America. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 20, s. 47, 1904. (ang.).
  8. ↑ O. Thomas. Small mammals from South America. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 10, s. 44, 1912. (ang.).
  9. ↑ J.A. Allen. New South American mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 34, s. 631, 1915. (ang.).
  10. ↑ E. Payan & T. de Oliveira, Leopardus tigrinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2022-04-03] (ang.).
  11. ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 136. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  12. 1 2 Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 157. ISBN 83-01-14344-4.
  13. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Leopardus tigrinus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-04-03].
  14. ↑ F.O. do Nascimento & A. Feijó. Taxonomic revision of the tigrina Leopardus tigrinus (Schreber, 1775) species group (Carnivora, Felidae). „Papéis Avulsos de Zoologia”. 57 (19), s. 231–264, 2017. (ang.).
  15. ↑ T.C. Trigo, A. Schneider, T.G. de Oliveira, L.M. Lehugeur, L. Silveira, T.R.O. Freitas & E. Eizirik. Molecular Data Reveal Complex Hybridization and a Cryptic Species of Neotropical Wild Cat. „Current Biology”. 23 (24), s. 2528–2533, 2013. DOI: 10.1016/j.cub.2013.10.046. (ang.).
  16. 1 2 3 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 145–147. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  17. ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 369, 1904. (ang.).
  18. ↑ tigrinus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-04-03] (ang.).
  19. ↑ J. Nijhof: Carnivora (Vleesetende zoogdieren). paulvoorhaar.nl. [dostęp 2022-04-01]. (niderl.).
  20. ↑ M.E. & F.C. Sunquist: Family Felidae (Cats). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 147. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.