Obwoluta (od łac. obvolvo – zakryć, zasłonić, okryć)[1] – papierowa lub wykonana z tworzywa sztucznego okładka ochronna[2] zakładana na właściwą okładkę książki, mająca zagięte brzegi (skrzydełka), zachodzące na wewnętrzne strony okładzin okładki[3].
Obwoluta jest drukowana tylko z jednej strony, stanowi ochronę okładki oraz spełnia funkcje informacyjno-reklamowe[4], jest drukowana na papierze wysokiej jakości i często jest lakierowana lub laminowana.
W przypadku okładki oklejanej płótnem, gładka obwoluta umożliwia użycie bogatszych środków graficznych. Obwoluta stanowi jedną płaszczyznę, nierozerwaną ani przez skrzydełka, ani przez grzbiet i może być wykorzystana do jednolitego projektu graficznego na całej swej powierzchni. Skrzydełka są wykorzystywane na noty biograficzne, streszczenia, cytaty, recenzje, informacje o serii wydawniczej, zapowiedzi wydawnicze itp.
Bywa, że obwoluta jest zupełnie przezroczysta, może być wykonana z tomofanu[5].
Obwoluta z tworzywa sztucznego może mieć zgrzane końce (kieszenie), wkłada się w nie okładziny okładki. Taki rodzaj obwoluty nie jest obwolutą skrzydełkową, lecz obwolutą kieszeniową.
Użycie obwoluty podnosi standard publikacji i świadczy o staranności edytorskiej wydawcy.
Przypisy
- ↑ Słownik łacińsko-polski. Kazimierz Kumaniecki. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988, s. 338. ISBN 83-01-03531-5.
- ↑ Szczęśniak 2011 ↓, s. 30.
- ↑ Szczęśniak 2011 ↓, s. 33.
- ↑ Szczęśniak 2011 ↓, s. 39.
- ↑ O książce : Mała encyklopedia dla nastolatków. Janina Majerowa (red.). Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum, 1987, s. 253. ISBN 83-04-01898-5.
Bibliografia
- Katarzyna Szczęśniak. Okładka i obwoluta książki jako przedmiot badań interdyscyplinarnych. „Toruńskie Studia Bibliologiczne”. 7 (2), 2011. Instytut Informacji Naukowej i Bibliologii UMK. ISSN 2392-1633.