Ołeksandr Łotocki[1] (również Ołeksander Łotocki, ukr. Олександр Лотоцький, ur. 1870, zm. 22 października 1939 w Warszawie) – ukraiński polityk, historyk, wicepremier rządu emigracyjnego Ukraińskiej Republiki Ludowej[2].

Życiorys

W 1918 roku był ministrem wyznań religijnych w rządach Ukraińskiej Republiki Ludowej. W 1919 roku był autorem ustawy o utworzeniu Autokefalicznej Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej. W latach 1919–1920 był posłem URL w Stambule. Od 1924 był profesorem Wolnego Ukraińskiego Uniwersytetu w Pradze.

Od 1929 profesor Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1930–1938 był dyrektorem Ukraińskiego Instytutu Naukowego w Warszawie[1]. Zgromadził tam niezbędną w pracy naukowej bibliotekę. Stanowiła ona największy zbiór ukrainistyczny w Warszawie w 1939 roku liczyła 10 tysięcy pozycji.

Wybrane publikacje

  • Kościół rosyjski na drodze do rewolucji, 1938.
  • Uwagi wstępne do dziejów kościoła na wschodzie Europy, 1932.
  • Autokefalia, 1932.

Przypisy

  1. 1 2 Włodzimierz Wilczyński: Ukraina Leksykon. Książka i Wiedza, s. 141. ISBN 978-83-051-3570-2.
  2. ↑ Łotocki Ołeksander, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2013-07-19].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.