Data i miejsce urodzenia |
16 grudnia 1899 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
13 września 1986 |
Zawód | |
Współmałżonek |
Ján Borodáč |
Odznaczenia | |
Zasłużony artysta CSR, 1955[1] Artysta narodowy CSRS, 1961 |
Oľga Borodáčová (ur. 16 grudnia 1899 w Martinie, zm. 13 września 1986 w Bratysławie) – słowacka aktorka teatralna i filmowa.
Życiorys
Oľga Borodáčová studiowała aktorstwo w Pradze (1920–1921). Z wyjątkiem dwóch lat przed początkiem lat 20. i 8-letniego pobytu w Koszycach (1945–1953), była członkiem Słowackiego Teatru Narodowego w Bratysławie, aż do przejścia na emeryturę w 1978 roku[2]. Stworzyła wielkie postacie słowackiej i rosyjskiej literatury klasycznej: Maru w Ženskom zákone, sztuce Jozefa Gregora Tajovskiego, Máliku w Marína Havranová autorstwa Ivana Stodolu, Ewa w Stodolovej Bačovej žene, królowej Tamary w tragedii Pavol Országha Hviezdoslava Herodes a Herodias. Od 1928 do 1942 wykładał w Akademii Muzyki i Dramatu w Bratysławie. Zagrała w 7 filmach fabularnych. Była jedną z pierwszych słowackich aktorek radiowych[3]. W 1961 roku rząd Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej nadał jej honorowy tytuł artysty narodowego[4].
Role
- 1935: Milan Rastislav Stefánik
- 1938: Neporazená armáda
- 1950: Katka
- 1950: Kozie mlieko
- 1953: Nástup
- 1955: Rohy
- 1967: Polnočný vlak (TV)
- 1969: Naša pani Oľga Borodáčová (telewizyjny film dokumentalny)
- 1970: Zrodenie syna (TV)
- 1970: Kapitoly z dejín SND (telewizyjny film dokumentalny)
- 1972: Bacova zena (TV)
- 1975: Zivot na uteku
- 1976: Miesto v dome (serial telewizyjny)
- 1979: Milovať jeseň (telewizyjny film dokumentalny)
Przypisy
- ↑ Oľga Borodáčová-Országhová prvá profesionálna herečka. Vtedy.sk. [dostęp 2019-04-18]. (słow.).
- ↑ Oľga Borodáčová. Osobnosti.cz. [dostęp 2019-04-18]. (słow.).
- ↑ Oľga Borodáčová-Országhová bola prvou slovenskou profesionálnou herečkou. ŽENY. [dostęp 2019-04-18]. (słow.).
- ↑ Čestný titul národní umělec. Archiwum Kancelarii Prezydenta Republiki Czeskiej. [dostęp 2019-04-18]. (słow.).