Nowa Wieś Królewska
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Jana Chrzciciela
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

wąbrzeski

Gmina

Płużnica

Liczba ludności (III 2011)

494[1]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

87-214[2]

Tablice rejestracyjne

CWA

SIMC

0848316

Położenie na mapie gminy Płużnica
Mapa konturowa gminy Płużnica, po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowa Wieś Królewska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Nowa Wieś Królewska”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Nowa Wieś Królewska”
Położenie na mapie powiatu wąbrzeskiego
Mapa konturowa powiatu wąbrzeskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Nowa Wieś Królewska”
Ziemia53°19′18″N 18°50′21″E/53,321667 18,839167[3]

Nowa Wieś Królewska (niem. Königlich Neudorf) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie wąbrzeskim, w gminie Płużnica. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie toruńskim. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 494 mieszkańców[1]. Jest czwartą co do wielkości miejscowością gminy Płużnica.

Historia

Od pierwszej połowy listopada 1906 r. do co najmniej 16 lutego 1907 r. (lub dłużej) w miejscowej szkole elementarnej odbył się strajk dzieci przeciwko nauczaniu religii w języku niemieckim. Z uczestników strajku znane są nazwiska następujących dzieci: Pilkowski, Topolewska. Strajk był elementem znacznie większej akcji biernego oporu wobec pruskich władz szkolnych, która na przełomie 1906 i 1907 r. objęła ponad 460 (!) szkół w prowincji Prusy Zachodnie, czyli przedrozbiorowe Pomorze Gdańskie, Powiśle, ziemię chełmińską i ziemię lubawską oraz część Krajny. Inspiracją dla strajków pomorskich były wcześniejsze działania dzieci w prowincji wielkopolskiej, ze słynnym strajkiem we Wrześni (1901) na czele[4].

Zabytki

Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisany jest kościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela, przełom XIII/XIV w., nr rej.: A/354 z 13.07.1936.

Miejscową parafię założyli Krzyżacy około 1300 r. Z tego samego okresu pochodzi gotycki kościół parafialny, zbudowany z kamieni polnych i cegły. Górną część wieży kościelnej (kwadratowo-ośmiobocznej) dobudowano w 2. połowy XVI w. Jak wynika z akt wizytacyjnych biskupa Wojciecha Stanisława Leskiego, kościół został wtedy konsekrowany. Świątynia została zdewastowana w czasie wojen szwedzkich i następnie gruntownie odnowiona. Wewnątrz płyty nagrobne z XVIII i XIX w.[6]

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 831 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 88474
  4. ↑ L. Burzyńska-Wentland, Strajki szkolne w Prusach Zachodnich w latach 1906−1907, Gdańsk 2009, s. 98.
  5. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 105 [dostęp 2016-02-28].
  6. ↑ Janusz Umiński (opracowanie): Pojezierze Chełmińskie (mapa). Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1980. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.