wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) |
146[1] |
Strefa numeracyjna |
52 |
Tablice rejestracyjne |
CSE |
SIMC |
0087722 |
Położenie na mapie gminy Kamień Krajeński | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu sępoleńskiego | |
53°34′40″N 17°25′48″E/53,577778 17,430000[2] |
Niwy (niem. Blumfelde) – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie sępoleńskim, w gminie Kamień Krajeński. W pobliżu Jezioro Niwskie.
W latach 1950–1975 miejscowość administracyjnie należała do tzw. dużego województwa bydgoskiego, a w latach 1975–1998 do tzw. małego województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 146 mieszkańców[1]. Jest jedenastą co do wielkości miejscowością gminy Kamień Krajeński.
W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Niwy”[3].
Historia
Dokument lokacyjny dla Niw wystawił 15 listopada 1354 roku w Człuchowie wielki mistrz Winryk von Kniprode, odbiorcami dokumentu, w których ustalono powinności rycerskie, a także podatkowe wobec zakonu niemieckiego, byli – Hermann Schustak i Mikołaj Trebenitz. Niwy w 1570 roku były w posiadaniu czterech Trebniców. W latach 1616–1617 dziedzicem Niw był Samuel Trebnic herbu Poraj. W 1653 część wsi należała do Krzysztofa Kiełpińskiego, a pozostała część do potomków Samuela Żalińskiego. W 1710 Niwy były własnością Potulickich, a od 1749 roku właścicielem był Adam Grabowski- Götzendorf. W 1772 wieś dzierżawił Krzysztof Ratyński, w tym czasie miejscowość liczyła 91 mieszkańców. Istniały we wsi też młyn wodny, karczma oraz tartak. W XVI wieku Niwy były siedzibą parafii z kościołem filiarnym w Zamartem, w 1617 roku parafia w Niwach utraciła samodzielność i stała się filią parafii Ogorzelińskiej. Kościół w Niwach był drewniany i z czasem uległ zrujnowaniu[4].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 87542
- ↑ Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 20. ISBN 83-87424-77-3.
- ↑ Szwankowski J. i inni, Kosznajderia, str.83, 84, 172, 173, 2021.