Wiktor Wiktorowycz Kułygin Віктор Вікторович Кулигін | |
Biskup chersoński i taurydzki | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
10 grudnia 1968 |
Biskup geniczeski, wikariusz eparchii chersońskiej | |
Okres sprawowania |
2019–2020 |
Biskup chersoński i taurydzki | |
Okres sprawowania |
od 2020 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja |
Eparchia chersońska |
Śluby zakonne |
15 listopada 2019 |
Diakonat |
15 sierpnia 1993 |
Prezbiterat |
27 lutego 1994 |
Nominacja biskupia |
19 listopada 2019 |
Chirotonia biskupia |
4 grudnia 2019 |
Data konsekracji |
4 grudnia 2019 |
---|---|
Miejscowość | |
Miejsce | |
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Symeon (Szostacki), Jan (Jaremenko), Aleksander (Drabynko), Aleksander (Reszetniak), Damian (Zamarajew), Klemens (Kuszcz), Teodor (Bubniuk), Eustraty (Zoria), German (Semanczuk), Symeon (Zinkewycz), Agapit (Humeniuk), Laurenty (Myhowycz), Jan (Szweć), Włodzimierz (Czerpak), Adrian (Kułyk) |
Nikodem, imię świeckie Wiktor Wiktorowycz Kułygin (ur. 10 grudnia 1968 w Ciurupińsku) – ukraiński biskup prawosławny[1], służący w jurysdykcji Kościoła Prawosławnego Ukrainy.
Życiorys
Urodził się w Ciurupińsku (obecnie Aleszki) w obwodzie chersońskim, w rodzinie wojskowego. Ze względu na służbę pełnioną przez ojca, uczęszczał do szkół w obwodzie iwanofrankowskim. Był wyróżniającym się uczniem; brał udział w republikańskich olimpiadach z matematyki, szkołę średnią ukończył ze złotym medalem. W 1986 r. rozpoczął studia w Moskiewskim Instytucie Fizyczno-Technicznym, które ukończył w 1992 r. z wyróżnieniem. W tym samym roku zamieszkał w Chersoniu, gdzie został hipodiakonem biskupa chersońskiego i taurydzkiego Hilariona. Od tegoż hierarchy otrzymał święcenia diakońskie (15 sierpnia 1993 r.) i kapłańskie (27 lutego 1994 r.). W celu uzupełnienia wykształcenia teologicznego, został skierowany do seminarium duchownego w Kijowie, które ukończył w 1997 r. Jednocześnie pełnił funkcję sekretarza eparchii chersońskiej. W latach 1997–2003 niósł posługę w eparchii donieckiej jako duchowny soboru katedralnego w Doniecku, zarządca kancelarii eparchii i osobisty sekretarz arcybiskupa (później metropolity) Hilariona. W 2005 r. powrócił do eparchii chersońskiej, gdzie w latach 2007–2019 był duchownym soboru katedralnego w Chersoniu[1].
Na początku 2019 r. przeszedł z Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego do Kościoła Prawosławnego Ukrainy. W nowej jurysdykcji został rzecznikiem prasowym eparchii chersońskiej, pełnił też posługę w soborze katedralnym tejże administratury. 3 października 2019 r. wstąpił do kijowskiego monasteru św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach, gdzie 15 listopada tegoż roku złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Nikodem, ku czci św. Nikodema Pieczerskiego[1].
Postanowieniem Świętego Synodu – na wniosek emerytowanego arcybiskupa chersońskiego i taurydzkiego Damiana, p.o. ordynariusza eparchii chersońskiej arcybiskupa symferopolskiego i krymskiego Klemensa oraz duchowieństwa eparchii – został wybrany 19 listopada 2019 r. biskupem geniczeskim, wikariuszem eparchii chersońskiej. Chirotonia biskupia odbyła się 4 grudnia 2019 r. w soborze św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach w Kijowie, pod przewodnictwem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Epifaniusza[1].
21 sierpnia 2020 r. został ordynariuszem eparchii chersońskiej[2].
Przypisy
- 1 2 3 4 Архієрейська хіротонія єпископа Генічеського Никодима (Кулигіна). pomisna.info, 4 grudnia 2019. [dostęp 2019-12-06]. (ukr.).
- ↑ Відбулося засідання Священного Синоду. pomisna.info, 21 sierpnia 2020. [dostęp 2020-08-22]. (ukr.).