Nieznamierowice
wieś
Ilustracja
Budynek starej plebanii
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

przysuski

Gmina

Rusinów

Liczba ludności (2011)

507[1][2]

Strefa numeracyjna

48

Kod pocztowy

26-411[3]

Tablice rejestracyjne

WPY

SIMC

0635320[4]

Położenie na mapie gminy Rusinów
Mapa konturowa gminy Rusinów, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Nieznamierowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Nieznamierowice”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nieznamierowice”
Położenie na mapie powiatu przysuskiego
Mapa konturowa powiatu przysuskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Nieznamierowice”
Ziemia51°28′18″N 20°33′37″E/51,471667 20,560278[5]
Strona internetowa

Nieznamierowice – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, w gminie Rusinów[4][6].

Integralne części wsi Nieznamierowice[6][4]
SIMCNazwaRodzaj
0635336Dołkiczęść wsi

Nieznamierowice uzyskały lokację miejską przed 1440 rokiem, zdegradowane po 1662 roku[7]. Prywatne miasto szlacheckie, położone było w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego[8].

W latach 1954-1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Nieznamierowice, po jej zniesieniu w gromadzie Rusinów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.

Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Andrzeja Apostoła[9].

Historia

Początki miejscowości sięgają czasów kultury łużyckiej. Znajdował się tu gród obronny na niewielkim wzniesieniu otoczonym przez wody rzeki Drzewiczki. W 1028 r. król Mieszko II uczynił Nieznamierowice wsią królewską oraz założył tu wspólnotę rodową Znamierowskich, nadając wsi jednocześnie nazwę "Znamierowice".

Od końca XV w. Znamierowice posiadały prawa miejskie. Od tego również czasu miejscowość nosi nazwę Nieznamierowice. Wieś utraciła prawa miejskie w 1720 r. Pod koniec XVIII w. Urszula Dembińska starościna wolbromska zakupiła dobra nieznamierowickie od rodziny Krzeczkowskich. Od pierwszego stycznia 1954 roku powołano Gromadzką Radę Narodową, w skład której wchodziły następujące wsie: Nieznamierowice, Wola Gałecka, Kolonia Janki. Liczba ludności wynosiła wtedy 936 osób. Pierwszym przewodniczącym tego organu był Andrzej Namielski, zaś sekretarzem Stefan Kozłowski. Gromadzka Rada istniała do 1959 roku. W czasie jej funkcjonowania zostało założone światło uliczne we wsi, urząd pocztowy, wybudowano drogę o nawierzchni brukowej na odcinku 1200 metrów. Zagospodarowano nieużytki o powierzchni 30 ha, na której posadzono las. W 1955 roku w miejscowości powstał ośrodek zdrowia.

W 1869 roku do kościoła parafialnego nabyte zostały organy, które wcześniej znajdowały się w kościele Sióstr Wizytek przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Wówczas na instrumencie w każdą niedzielę podczas mszy szkolnych Liceum Warszawskiego grywał Fryderyk Chopin. Organy nie przetrwały jednak do naszych czasów[10].

W miejscowości zachował się dawny rynek.

Zabytki

  • Kościół parafialny pw. św. Andrzeja Apostoła wzniesiony w XV w., w późniejszym okresie przebudowywany. Swój obecny kształt budynek uzyskał na skutek przebudowy w I połowie XX w.

Przypisy

  1. ↑ Wieś Nieznamierowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-02-17], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-02-16].
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 814 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 3 GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 87155
  6. 1 2 Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 54-55.
  8. ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  9. ↑ Opis parafii na stronie diecezji
  10. ↑ Wiktor Z. Łyjak, Dlaczego Fryderyk Chopin nie komponował na „królewski instrument”?, „Ruch Muzyczny” (11/1995), s. 34-35.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.