Niezgoda
wieś
Ilustracja
Część zachodnia (Dąbki)
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

trzebnicki

Gmina

Żmigród

Liczba ludności (III 2011)

215[1]

Strefa numeracyjna

71

Kod pocztowy

55-140[2]

Tablice rejestracyjne

DTR

SIMC

0884275

Położenie na mapie gminy Żmigród
Mapa konturowa gminy Żmigród, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Niezgoda”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Niezgoda”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Niezgoda”
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego
Mapa konturowa powiatu trzebnickiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Niezgoda”
Ziemia51°31′00″N 17°02′28″E/51,516667 17,041111[3]

Niezgoda (niem. Nesigode[4]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Żmigród.

Podział administracyjny

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wrocławskim.

Historia

Źródła wymieniają wieś od roku 1591. Założył ją baron Henryk Kurzbach. We wsi funkcjonowały wtedy m.in. młyn wodny, owczarnia i działali bartnicy. Na przełomie XVII i XVIII wieku istniała w osadzie hodowla węży i wydr (tępicieli gryzoni). Od roku 1838 działała we wsi szkoła. W roku 1843 książę Hetzfeld wzniósł w okolicy pałacyk myśliwski wraz ze zwierzyńcem (1500 ha, zniszczony przez Rosjan w roku 1945). Polowali tu m.in. cesarze: Wilhelm I i Wilhelm II, a później również nazista - Hermann Göring. Był to obiekt spartański, pozbawiony bieżącej wody, toalet i prądu. W okresie hitlerowskiego reżimu w latach 1936-1945 miejscowość nosiła nazwę Jagdhausen[4].

Po II wojnie światowej teren zasiedlili ekspatrianci wywodzący się w 80% z wiosek Hucisko i Miedziaki w powiecie bóbreckim województwa lwowskiego. 12 kwietnia 2016 r. dla upamiętnienia mieszkańców tych wiosek, pomordowanych przez UPA w dniu 12 kwietnia 1944 r., odsłonięto w Niezgodzie pomnik, zawierający imiona i nazwiska prawie 100 ofiar[5].

W roku 2009, w części Dąbki, postawiono drewnianą rzeźbę krokodyla, stworzoną przez lokalnego artystę[6].

Atrakcje turystyczne

Na Baryczy zlokalizowany jest jaz zwany Tamą Göringa (dawniej Wielka Śluza). Jest to jedyny drewniany jaz na Baryczy. Pochodzi z XVI wieku. Zmodernizowano go w roku 1956, a restaurowano w roku 2000. Stała wysokość piętrzenia wynosi 2,16 m, a strefa piętrzenia zaczyna się 1,5 km przed jazem. Obok przebiega też brukowana droga zwana Drogą Göringa. Oba obiekty nie miały nic wspólnego z Hermannem Göringiem, poza tym, że polował on w okolicznych lasach. W roku 1993 osiedlono w tym rejonie bobry pochodzące z Puszczy Knyszyńskiej. Przez wieś przebiega ścieżka edukacyjna Trzy stawy, zapoznająca turystów z przyrodą Stawów Milickich[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 824 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 87148
  4. 1 2 M. Choroś, Ł. Jarczak, Słownik nazw miejscowych Dolnego Śląska, Opole 1995, s. 79.
  5. ↑ Tomasz Duda, Idea turystyki powolnej (slowtourism) i edukacji kreatywnej szansą zrównoważonego rozwoju wsi i regionu – studium przypadku wsi Bełczna w powiecie łobeskim (Pomorze Zachodnie), „Przegląd Zachodniopomorski”, 2019, s. 111–128, DOI: 10.18276/pz.2019.1-05, ISSN 0552-4245 [dostęp 2022-09-24].
  6. 1 2 tablica informacyjna in situ
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.