Układ nieinercjalny – układ odniesienia poruszający się ruchem zmiennym względem jakiegokolwiek inercjalnego układu odniesienia[1][2].
Transformacja równań ruchu z układu inercjalnego do układu nieinercjalnego powoduje, że w równaniu ruchu zapisanym w układzie nieinercjalnym pojawiają się dodatkowe wyrazy, których wartość zależy od ruchu układu nieinercjalnego względem inercjalnego. Wyrazy te mają wymiar siły i dlatego mówimy, że w takim układzie występują pozorne siły, nazywane siłami bezwładności. Mają one inny charakter niż rzeczywiste siły, które zawsze pochodzą od innych ciał, siły pozorne zaś nie wiąże się z żadnym oddziaływaniem, a wynika z ruchu układu odniesienia[3].
Do sił pozornych należą[4]:
Przypisy
- ↑ Wróblewski i Zakrzewski 1984 ↓, s. 347.
- ↑ Układ nieinercjalny, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-22].
- ↑ Wróblewski i Zakrzewski 1984 ↓, s. 349.
- ↑ Wróblewski i Zakrzewski 1984 ↓, s. 352.
Bibliografia
- Andrzej Kajetan Wróblewski, Janusz A. Zakrzewski: Wstęp do fizyki. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984. ISBN 83-01-01359-1.
| Działy |
|
|---|---|
| Sformułowania | |
| Koncepcje podstawowe | |
| Podstawowe zagadnienia |
|
| Znani uczeni |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.