wieś | |
Centrum wsi z kaplicą św. Jadwigi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
1389[1] |
Strefa numeracyjna |
032 |
Kod pocztowy |
44-144[2] |
Tablice rejestracyjne |
SGL |
SIMC |
0219023 |
Położenie na mapie gminy Pilchowice | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu gliwickiego | |
50°13′47″N 18°36′30″E/50,229722 18,608333[3] |
Nieborowice (niem. Nieborowitz)– wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie gliwickim, w gminie Pilchowice. Nazwa wsi pochodzi od imienia Niebora.
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Nieborowice, po jej zniesieniu w gromadzie Żernica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Nazwa
W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod obecnie używaną, polską nazwą Nieborowice oraz zgermanizowaną - Nieborowitz[4]. Spis wymienia również części i przysiółki wsi: Nieborowitzer Hammer, Muschagora, Ungerschutz oraz Wydzyrow[4].
Historia
Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1407 roku. W połowie XIX wieku w miejscowości dominowała ludność polska. Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje stosunki ludnościowe na terenie wsi - "Das Dorf enthalt in 66 Haushaltungen 341 polnisch Sprechende(...)." czyli w tłumaczeniu na język polski "Wieś zawiera w 66 gospodarstwach domowych 341 osób mówiących po polsku(...)"[5]. Podczas niemieckiego spisu powszechnego w 1910 roku 552 mieszkańców Nieborowic łącznie z obszarem dworskim zadeklarowało, że posługuje się językiem polskim, a 117 językiem niemieckim[6].
W ramach plebiscytu na Górnym Śląsku w 1921 roku w Nieborowicach łącznie z obszarem dworskim 196 opowiedziało się za pozostaniem w Niemczech, a 151 za przyłączeniem do Polski[6].
Jesienią 1939 roku, w pobliżu wsi hitlerowcy utworzyli przejściowy obóz dla 3 000 żołnierzy polskich, działaczy i powstańców śląskich, gdzie zginęło ok. 2 000 osób, między innymi kapitan Jan Kotucz – dowódca kampanii 75 p.p., jednostki, która jako ostatnia broniła Rybnika. 11.09.1939[7] roku podczas inwazji Niemiec hitlerowskich na Polskę doszło do zbrodni niemieckiej na mieszkańcach wsi. Pod upozorowanym zarzutem ucieczki Niemcy rozstrzelali 16 byłych powstańców śląskich[8].
Edukacja
Przedszkola:
- Przedszkole w Nieborowicach
Turystyka
Przez wieś przebiegają szlaki turystyczne:
Wieś jest położona na terenie Parku Krajobrazowego Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich.
Transport
Przez wieś przebiega droga krajowa nr 78.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 819 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 86348
- 1 2 Knie 1830 ↓, s. 516.
- ↑ Triest 1865 ↓, s. 805.
- 1 2 Wyniki plebiscytu na Górnym Śląsku, Stefan Dziewulski, odbytka z "ekonomisty", Warszawa 1922
- ↑ Poland, Gliwice Roman Catholic Church Books, 1599-1976 Image Poland, Gliwice Roman Catholic Church Books, 1599-1976; pal:/MM9.3.1/TH-1-17396-77893-87 — FamilySearch.org. familysearch.org. [dostęp 2015-07-07].
- ↑ Szymon Datner 55 dni Wehrmachtu w Polsce - Warszawa 1967
Bibliografia
- Johann Georg Knie, Alphabethisch-Statistisch-Topographische Uebersicht aller Dörfer, Flecken, Städte und andern Orte der Königl. Preuß. Provinz Schlesien ..., Breslau: Graß, Barth und Comp., 1830, OCLC 751379865 (niem.).
- Felix Triest , Topographisches Handbuch von Oberschlesien., Breslau: Wilh. Gottl. Korn, 1864–1865, OCLC 315739117 (niem.), Erste Hälfte, Zweite Hälfte.
Linki zewnętrzne
- http://nieborowice.prv.pl
- Nieborowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 41 .