Nicéphore Saint-Eudes
Pełne imię i nazwisko

Nicéphore Antoine Thomas Fylla Saint-Eudes

Data urodzenia

1956

Minister Rozwoju Przemysłu i Promocji Sektora Prywatnego
Okres

od 15 maja 2021

Przynależność polityczna

PRL

Poprzednik

Yvonne-Adélaïde Mougany jako minister ds. małych i średnich przedsiębiorstw, rzemiosła oraz sektora nieformalnego

Minister Kształcenia Technicznego i Zawodowego oraz Zatrudnienia
Okres

od 30 kwietnia 2016
do 15 maja 2021

Przynależność polityczna

PRL

Następca

Ghislain Thierry Manguessa Ebome

Nicéphore Antoine Thomas Fylla Saint-Eudes (ur. 1956) – kongijski polityk, minister rozwoju przemysłu i promocji sektora prywatnego, od 2016 do 2021 był ministrem kształcenia technicznego i kształcenia zawodowego oraz zatrudnienia.

Jest byłym deputowanym do Senatu Republiki Konga i przewodniczący komisji gospodarki i finansów tamże[1], od 2017 roku jest deputowanym do Zgromadzenia Narodowego Konga z okręgu Kinkala z departamentu Pool[2].

Młodość i wykształcenie

Nicéphore Saint-Eudes urodził się w 1956 roku[3]. Uzyskał doktorat w dziedzinie nauk ekonomicznych i politycznych na uniwersytecie w Grenoble we Francji[1]. Posiada akredytację CEMAC[2].

Kariera polityczna i zawodowa

W 1991 roku założył Liberalną Partię Republikańską (fr. Parti républicain libéral)[1]. Fundamentami i założeniami partii są między innymi jedność narodowa i niepodległość; sekularyzm państwa; demokracja i poszanowanie wolności; kontrolowana gospodarka liberalna, ochrona środowiska i zrównoważony rozwój, a także zmniejszanie nierówności społecznej[1].

Od 1991 do 2009 roku był wiceprzewodniczącym krajowej Komisji ds. Gospodarki i Finansów (fr. Commission Économie et Finances)[4]. W latach 2003–2009 był dyrektorem generalnym Saris-Congo, spółki zajmującej się przemysłową rafinacją cukru z siedzibą w Nkayi[4]. Przez dwadzieścia lat pracował w Ernst & Young[4]. Był prezesem i dyrektorem generalnym firmy księgowej i konsultingowej Rainbow Finance SA[1].

Był radnym miasta Brazzaville[1]. W wyborach parlamentarnych w 2002 roku uzyskał mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego z okręgu obejmującego dzielnicę Poto-Poto w Brazzaville, uzyskał 61,26% głosów[5].

Był jednym z kandydatów w wyborach prezydenckich w 2009 roku. Jako kandydat PRL uplasował się na trzecim miejscu, uzyskując 6,98%[6]. W wyborach parlamentarnych w 2011 roku został wybrany deputowanym do Senatu Republiki Konga z ramienia PRL[7]. W senacie objął stanowisko przewodniczącego komisji gospodarki i finansów[4].

Stanowisko ministra

30 kwietnia 2016 roku został powołany w skład rządu na stanowisku ministra kształcenia technicznego i kształcenia zawodowego oraz zatrudnienia[2], zastępując Serge Blaise Zoniaba[8]. W wyborach parlamentarnych w 2017 roku został ponownie wybrany deputowanym do Zgromadzenia Narodowego[9] XIV kadencji[10]. Kanadydował z okręgu Kinkala (w departamencie Pool)[9]. Na stanowisku deputowanego zaprzysiężony został 19 sierpnia 2017 roku[10]. Po rekonstrukcji rządu w 2017 roku, został ponownie powołany na stanowisko minisitra kształcenia technicznego i kształcenia zawodowego oraz zatrudnienia[11].

Po utworzeniu nowego rządu, przez premiera Anatole Collinet Makosso, 15 maja 2021 roku został powołany na stanowisko ministra rozwoju przemysłu i promocji sektora prywatnego[12][13].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Portrait du ministre Antoine Nicéphore Thomas Fylla Saint-Eudes | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], www.adiac-congo.com [dostęp 2020-12-30].
  2. 1 2 3 Le Ministre – PDCE [online] [dostęp 2020-12-30] (fr.).
  3. ↑ Biographie [online], Ministère de l’Enseignement Technique et Professionnel, de la Formation Qualifiante et de l’Emploi [dostęp 2020-12-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-04] (fr.).
  4. 1 2 3 4 Nicéphore Antoine Thomas FYLLA SAINT-EUDES [online], GOUVERNEMENT.cg [dostęp 2020-12-30] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-20] (fr.).
  5. ↑ Elections législatives: les 51 élus du premier tour [online], Les Dépêches de Brazzaville, 9 lutego 2012 [dostęp 2020-12-30] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-09].
  6. ↑ Denis Sassou Nguesso officiellement réélu président du Congo, „Le Monde Afrique”, 15 lipca 2009 [dostęp 2020-12-30] (fr.).
  7. ↑ Arsène Severin, Voici les résultats provisoires complets des élections sénatoriales 2011 [online], SEVERINNEWS [dostęp 2020-12-30] (fr.).
  8. ↑ Lydie Gisèle Oko, Congo-Brazzaville: Enseignement technique - Le nouveau ministre prend connaissance des préparatifs des examens d'Etat [online], AllAfrica, 6 maja 2016 [dostęp 2020-12-30].
  9. 1 2 Législatives 2017 : Voici la liste définitive des députés élus [online], Les Echos du Congo Brazzaville, 2017 [dostęp 2020-12-30] (fr.).
  10. 1 2 Congo – Assemblée Nationale : Isidore Mvouba accède au perchoir [online], Les Echos du Congo Brazzaville [dostęp 2020-12-30] (fr.).
  11. ↑ Congo – Gouvernement : 35 membres forment la nouvelle équipe [online], Les Echos du Congo Brazzaville [dostęp 2020-12-30] (fr.).
  12. ↑ Exécutif: la composition du nouveau gouvernement | adiac-congo.com : toute l'actualité du Bassin du Congo [online], www.adiac-congo.com [dostęp 2021-05-16].
  13. ↑ Le Congo-Brazzaville se dote d'un nouveau gouvernement [online], RFI, 16 maja 2021 [dostęp 2021-05-16] (fr.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.