Różne formy pseudopodiów
Amoeba proteus z licznymi pseudopodiami

Nibynóżki, pseudopodia (pseudo- + gr. podós ‘noga’)[1] – ruchliwe wypustki cytoplazmatyczne o zmiennym kształcie[1][2][3][4][5], powstające wskutek nacisku cytoplazmy na otaczającą ją błonę komórkową[3]. Występują u niektórych pierwotniaków[1][2][3][4][5], np.: korzenionóżek (ameb)[3][4][5], otwornic[4][5], promienic[5], a także w niektórych komórkach eukariotycznych[1][2][3][4][5], np. leukocytach[1][2][3][5], monocytach[3] i archeocytach[5]. Spełniają zasadniczo trzy funkcje:

Podział

Ze względu na kształt, wyróżnia się cztery typy pseudopodiów:

  • lobopodia[3] – płatowate i ruchliwe[3], występują np. u Amoebozoa;
  • filopodia[2][3] – cienkie z zaostrzonymi końcami[3], występują np. u promienic;
  • retikulopodia[2][3] – silnie rozgałęzione[3], mogą tworzyć między sobą poprzeczne połączenia tworząc rodzaj siateczki, występują np. u otwornic;
  • aksopodia[3] – prawie nieruchliwe[3], podobne do filopodiów, ale dodatkowo wzmocnione kompleksem mikrotubuli, występują u słonecznic.

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 pseudopodia. Encyklopedia WIEM. [dostęp 2017-09-04].
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Nibynóżki. Encyklopedia WIEM. [dostęp 2017-09-04].
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Marzena Popielarska, Robert Konieczny, Grzegorz Góralski, Słownik szkolny. Biologia, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2008, s. 227, ISBN 978-83-7435-692-3.
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 nibynóżki, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-09-04].
  5. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Encyklopedia Biologia. Agnieszka Nawrot (red.). Kraków: Wydawnictwo GREG, s. 359. ISBN 978-83-7327-756-4.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.