Ney w muzeum w Osace

Ney (nai, nye, nay) – piszczałka o zadęciu krawędziowym, rodzaj fletu, popularny w muzyce Bliskiego Wschodu. Jeden z najstarszych instrumentów muzycznych, którego ślady można odnaleźć w Egipcie już 3000 lat p.n.e.[1] Jest to piszczałka o zadęciu krawędziowym o długości od 60 do 70 cm. Tradycyjnie wytwarza się ją z lasecznicy trzcinowatej, jednak współcześnie często używa się plastikowych lub metalowych rurek.
Perski ney posiada 6 otworów, z których jeden znajduje się z tyłu. W krajach arabskich i Turcji instrument ten ma 7 otworów; 6 z przodu i jeden z tyłu na kciuk.

Przypisy

  1. ↑ Curt Sachs, Historia instrumentów muzycznych, Stanisław Olędzki (tłum.), Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 225, ISBN 83-224-0324-0, OCLC 68668786.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.