Nedo Nadi | |||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
9 czerwca 1894 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 stycznia 1940 | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Nedo Nadi (ur. 9 czerwca 1894 w Livorno, zm. 29 stycznia 1940 w Rzymie) – włoski szermierz, wielokrotny medalista olimpijski. Brat Aldo.
Jego trenerem był jego ojciec, Beppe Nadi, nauczyciel szermierki[1].
Na igrzyskach olimpijskich w Sztokholmie w 1912 roku zdobył złoty medal we florecie indywidualnym. Miał wówczas niewiele ponad osiemnaście lat. W rundzie finałowej wygrał wszystkie siedem pojedynków i wyprzedził na podium rodaka, Pietro Speciale i Austriaka Richarda Verderbera[2]. Startował tam także w szabli, zajmując piąte miejsce indywidualnie[3] i drużynowo[4]. Na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku wystąpił w pięciu z sześciu konkurencji, za każdym razem zdobywając złoto. Najpierw razem z Tommaso Costantino, Aldo Nadim, Abelardo Olivierem, Oreste Pulitim, Pietro Speciale, Rodolfo Terlizzim i Baldo Baldim zwyciężył we florecie drużynowym[5]. W turnieju indywidualnym wygrał dziesięć z jedenastu pojedynków finałowych, wyprzedzając Francuzów: Philippe'a Cattiau i Rogera Ducreta[6]. Następnie razem z kolegami z reprezentacji zwyciężył w szpadzie drużynowej[7]. W szabli drużynowej Włosi w składzie: Nedo Nadi, Aldo Nadi, Oreste Puliti, Baldo Baldi, Francesco Gargano, Giorgio Santelli i Dino Urbani zwyciężyli, wygrywając wszystkie siedem walk finałowych[8]. W szabli indywidualnej wygrał wszystkie jedenaście pojedynków rundy finałowej i wyprzedził na podium swego brata oraz Holendra Adrianusa de Jonga[9].
Na igrzyskach w 1920 Nadi był chorążym reprezentacji Włoch[10].
Żaden szermierz nie zdobył tylu medali na jednych igrzyskach co Nedo Nadi. Pięć złotych medali pozostawało rekordem do 1972, kiedy Mark Spitz siedmiokrotnie zwyciężał na igrzyskach olimpijskich w Monachium.
W czasie I wojny światowej służył w Królewskich Wojskach Lądowych (Regio Esercito) jako porucznik kawalerii. Brał między innymi udział w zdobyciu Trydentu. Odznaczony brązowym Medalem za Męstwo Wojskowe.[11]
Po wojnie został trenerem, do 1940 był też Prezesem Włoskiej Federacji Szermierki[12].
Przypisy
- ↑ Nedo NADI. olympics.com. [dostęp 2023-12-17]. (ang.).
- ↑ Olympedia – 1912 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-17].
- ↑ Olympedia – 1912 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-17].
- ↑ Olympedia – 1912 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-17].
- ↑ Olympedia – 1920 Summer Olympics, Fencing, Foil, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-17].
- ↑ Olympedia – 1920 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-17].
- ↑ Olympedia – 1920 Summer Olympics, Fencing, Épée, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-17].
- ↑ Olympedia – 1920 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-17].
- ↑ Olympedia – 1920 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-12-17].
- ↑ Olympedia – Flagbearers for 1920 Summer Olympics. olympedia.org. [dostęp 2023-12-17]. (ang.).
- ↑ NEDO NADI. GRANDE GUERRA, GRANDI GESTA. storiasport.com. [dostęp 2023-12-17]. (wł.).
- ↑ Nedo Nadi. storiedisport.it. [dostęp 2023-12-17]. (wł.).
Linki zewnętrzne
- Olympedia – Nedo Nadi. olympedia.org. [dostęp 2023-12-17]. (ang.).