Nebojša Čović

Небојша Човић

Data i miejsce urodzenia	2 lipca 1958 Belgrad
Premier Serbii (p.o.)
Okres	od 12 marca 2003 do 17 marca 2003
Przynależność polityczna	Demokratyczna Alternatywa
Poprzednik	Zoran Đinđić
Następca	Žarko Korać (p.o.)

Nebojša Čović, cyr. Небојша Човић (ur. 2 lipca 1958 w Belgradzie^[1]) – serbski inżynier, przedsiębiorca, polityk i działacz sportowy, burmistrz Belgradu, parlamentarzysta i wicepremier, od 12 do 17 marca 2003 pełniący obowiązki premiera Serbii.

Życiorys

Ukończył studia z zakresu inżynierii mechanicznej na Uniwersytecie w Belgradzie, gdzie również uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Pracował jako asystent na macierzystej uczelni, a także w kilku przedsiębiorstwach, obejmując w nich kierownicze stanowiska. Zajął się reorganizacją klubu koszykarskiego KK FMP, w latach 1995–1997 kierował Jugosłowiańską Federacją Koszykówki^[1]. Zaangażował się w działalność Socjalistycznej Partii Serbii, był uznawany za jednego z najbardziej perspektywicznych polityków tego ugrupowania^[2]. W latach 90. przez dwie kadencje zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym Republiki Serbii. W 1993 został przewodniczącym zarządu miasta w Belgradzie, a w 1994 objął urząd burmistrza, który sprawował do 1997^[1]. Został wykluczony z partii socjalistycznej, kiedy po długotrwałych protestach przyznał publicznie, że jego ugrupowanie przegrało kolejne wybory samorządowe^[2]. W pierwszych wyborach z 1997 bezskutecznie ubiegał się o prezydenturę Serbii (otrzymał 2,2% głosów^[3]).

Po opuszczeniu SPS założył w 1997 własne ugrupowanie pod nazwą Demokratyczna Alternatywa, które wprowadził do Demokratycznej Opozycji Serbii^[1]. Przed wydarzeniami, które 5 października 2000 doprowadziły do obalenia Slobodana Miloševicia, miał rzekomo sprowadzić do serbskiej stolicy ciężarówkę z bronią. Następnie ukrywał się w obawie przed tymczasowym aresztowaniem^[2]. 24 października 2000 objął urząd wicepremiera w gabinecie Milomira Minicia^[4]. W tym samym roku uzyskał ponownie mandat poselski, następnie pozostał wicepremierem w rządzie tworzonym przez opozycję^[1] (do 3 marca 2004). Po zamordowaniu Zorana Đinđicia od 12 do 17 marca 2003 wykonywał obowiązki premiera^[2].

W późniejszym czasie rozwiązał DA i został liderem Partii Socjaldemokratycznej. W 2007 wycofał się z działalności politycznej, koncentrując się na działalności biznesowej. Ponownie też zaangażował się w działalność sportową jako m.in. prezes klubu koszykarskiego KK Crvena zvezda Belgrad i wiceprezes klubu piłkarskiego FK Crvena zvezda^[1].

Przypisy