Bogusz Sielicki | |
Arcybiskup połocki, witebski i mścisławski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data śmierci |
1595 |
Arcybiskup połocki | |
Okres sprawowania |
1592–1595 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
1592 |
Prezbiterat |
1592 |
Chirotonia biskupia |
1592 |
Nataniel, imię świeckie Bogusz Sielicki[1] (zm. 1595) – biskup prawosławny I Rzeczypospolitej.
Życiorys
Godność prawosławnego arcybiskupa połockiego, witebskiego i mścisławskiego otrzymał, zgodnie z prawem podawania, na mocy przywileju Zygmunta III Wazy. Został w ten sposób wynagrodzony za zasługi wojenne, jakie położył, służąc w stopniu rotmistrza jeszcze za rządów Zygmunta Augusta i Stefana Batorego. Nominacja Sielickiego nie była umotywowana względami religijnymi, nie wydaje się też, by biskup angażował się szczególnie w życie duchowe Kościoła; swoją godność traktował jako zwykłe beneficjum[1]. Najprawdopodobniej nie był zwolennikiem unii między Kościołami prawosławnym a katolickim[1]. Nie brał udział w synodach biskupów, w czasie których po raz pierwszy część prawosławnych hierarchów Rzeczypospolitej wyraziła chęć przyjęcia katolicyzmu z zachowaniem obrządku bizantyńskiego[2].
W 1595 był już poważnie chory, dlatego 5 maja 1595 Zygmunt III Waza wyznaczył jego następcę – Hermana Zahorskiego, zwolennika unii. Nataniel Sielicki zmarł najprawdopodobniej dwa miesiące później[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 Tomasz Kempa: Prawosławie i unia we wschodnich województwach WKL w końcu XVII w.. [dostęp 2013-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ Mironowicz A.: Biskupstwo turowsko-pińskie w XI–XVI wieku. Trans Humana, 2011, s. 218. ISBN 978-83-61209-55-3.