Nagrobek Natalii Dadiani i jej syna Borisa na Cmentarzu Centralnym w Kiszyniowie

Natalia Gieorgijewna księżna Dadiani z d. Godlewska[1] (ur. 30 czerwca 1865, zm. 20 października 1903 w Kiszyniowie) – rosyjska arystokratka pochodzenia mołdawskiego, działaczka na rzecz edukacji kobiet, twórczyni liceum żeńskiego w Kiszyniowie.

Życiorys

Pochodziła z rodziny bojarskiej z okolic Bender. Ukończyła z wyróżnieniem żeńskie gimnazjum prywatne, po czym podjęła pracę nauczycielki geografii w szkole żeńskiej Narodostawskiej w Kiszyniowie[2]. Przed 1894 r. wyszła za mąż za księcia Dadianiego, potomka znanej arystokratycznej rodziny z Abchazji[1].

Na stanowisku nauczycielskim wyróżniła się pracowitością i talentem pedagogicznym, w krótkim czasie zaproponowano jej objęcie stanowiska dyrektorki szkoły. Pod jej kierownictwem prestiż szkoły znacząco wzrósł. Na mocy dekretu ministerstwa oświaty została ona przekształcona z gimnazjum w liceum, w którym nauka trwała osiem lat[2].

W 1900 r. księżna Dadiani z prywatnych środków opłaciła wzniesienie nowej siedziby liceum[2]. Aleksandr Bernardazzi zaprojektował dla szkoły trójkondygnacyjny budynek w stylu eklektycznym, z elementami nawiązującymi do gotyku florenckiego, przy ul. Kijowskiej (ob. 31 sierpnia 1989)[3].

Natalia Dadiani sprawowała funkcję dyrektorki szkoły do śmierci. Zmarła w 1903 r. i została pochowana na Cmentarzu Centralnym w Kiszyniowie, obok zmarłego w dzieciństwie syna[4]. Na jej nagrobku zapisano „Niestrudzonej pracownicy na rzecz oświaty kobiet, niezapomnianej księżnej Natalii Dadiani, od współpracowników i przyjaciół”. Księżna jest patronką liceum teoretycznego nr 1 w Kiszyniowie[2].

Przypisy

  1. 1 2 Din istoria Liceului Dadiani. Pe urmele unei liceence basarabene [online] [dostęp 2018-05-15].
  2. 1 2 3 4 Natalia Dadiani – profesor notoriu în învăţămîntul basarabean, „IP Liceul teoretic Natalia Dadiani” [dostęp 2018-05-15] (ang.).
  3. 31 August 1989, 115 – Clădirea fostului gimnaziu pentru fete fondat de principesa N.G.Dadiani [online], www.monument.sit.md [dostęp 2018-05-15] (rum.).
  4. Армянское кладбище: история продолжается, „Locals”, 24 września 2013 [dostęp 2018-05-15] (ros.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.