Nancy Wake
Nancy Grace Augusta Wake
Hélène, Andrée, Weiße Maus
Ilustracja
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1912
Wellington

Data i miejsce śmierci

7 sierpnia 2011
Londyn

Przebieg służby
Siły zbrojne

SOE
Wolna Francja francuski ruch oporu

Jednostki

Kierownictwo Operacji Specjalnych – sekcja F

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Medal Jerzego (Wielka Brytania) Gwiazda za Wojnę 1939–1945 (Wielka Brytania) Gwiazda Francji i Niemiec (Wielka Brytania) Medal Obrony (Wielka Brytania) Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja) Medal Ruchu Oporu (Francja) Order Australii (wojskowy)

Nancy Grace Augusta Wake ps. Andrée, krypt. Hélène (ur. 30 sierpnia 1912 w Wellington, zm. 7 sierpnia 2011 w Londynie) – australijska dziennikarka, agentka brytyjskiego wywiadu Special Operations Executive działająca we Francji w okresie II wojny światowej. Była jednym z głównych przywódców Maquis, w czasie wojny na liście najbardziej poszukiwanych przez Gestapo osób, znana też jako „Weiße Maus” („Biała Myszka”).

Życiorys

Urodziła się w Wellington w Nowej Zelandii jako najmłodsza z sześciorga dzieci Charlesa i Elli Wake'ów. W 1914, kiedy miała dwa lata, jej rodzina przeniosła się do Australii i zamieszkała w Sydney. W późniejszym czasie jej ojciec wrócił do Nowej Zelandii pozostawiając Ellę Wake z dziećmi w Australii.

W Sydney uczęszczała do gimnazjum North Sydney Girls High School. Mając 16 lat uciekła z domu i pracowała jako pielęgniarka. Za 200 funtów które otrzymała od ciotki wyjechała najpierw do Nowego Jorku, a później do Londynu, gdzie zaczęła pracować jako dziennikarka. W latach 30. pracowała w Paryżu, w późniejszym czasie była korespondentką Hearsta w Europie.

W 1937 poznała bogatego, francuskiego przedsiębiorcę Henriego Edmonda Fiocca którego poślubiła 30 listopada 1939. W czasie inwazji na Francję mieszkała w Marsylii, po upadku Francji została kurierem we francuskim ruchu oporu. W 1943 była najbardziej poszukiwaną przez Gestapo osobą we Francji, za jej głowę wyznaczono nagrodę w wysokości 5 milionów franków. W 1943 musiała uciekać do Wielkiej Brytanii, jej mąż został wtedy schwytany przez Gestapo. Po torturach został zabity 16 listopada 1943, Wake dowiedziała się o losach męża dopiero po wojnie.

W Wielkiej Brytanii została wyszkolona jako agent Special Operations Executive, powróciła do Francji, zrzucona na spadochronie, w nocy z 29 na 30 kwietnia 1944. We Francji koordynowała działania lokalnych grup oporu w okresie poprzedzającym operację Overlord. Francuskie siły partyzanckie w sile 7000 osób pod jej dowództwem prowadziły działania przeciwko oddziałom SS liczącym 22 tysiące żołnierzy, raniąc lub zabijając 1400 SS-manów, tracąc przy tym 100 partyzantów. W czasie ataku na kwaterę Gestapo w Montluçon zabiła niemieckiego wartownika gołymi rękami.

Odznaczenia

Wielka Brytania

Francja

Pozostałe kraje

Przypisy

  1. Supplement to the London Gazette, 17 July 1945, p. 3676
  2. George Medal : Ensign N G A Wake, First Aid Nursing Yeomanry (Special Operations Executive) | The Australian War Memorial [online], www.awm.gov.au [dostęp 2019-07-15] (ang.).
  3. RSA - RSA Review Articles - Nancy Wake presented with Badge in Gold [online], www.rsa.org.nz [dostęp 2019-07-15] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-17].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.