Dokument patentowy nr 14740 dla namiotu Sibleya
Namiot Sibleya na ilustracji (1859)

Namiot Sibleya (ang. Sibley tent) – namiot wynaleziony przez amerykańskiego oficera Henry’ego Hopkinsa Sibleya i opatentowany w roku 1856. Inspiracją dla autora było indiańskie tipi. Namiot miał kształt stożka o wysokości około 4 metrów i około 6 metrów średnicy u podstawy[1]. Mogło w nim swobodnie znaleźć nocleg dwunastu ludzi[2].

Opis konstrukcji

Namiot Sibleya znacznie różnił się od innych „stożkowatych” lub „dzwonowatych” namiotów wojskowych tamtych czasów. Jego maszt, oparty na trójnogu, pod którym można było rozpalić ogień dla gotowania lub ocieplania wnętrza, składał się teleskopowo, a więc zajmował niewiele miejsca, co było ważne przy przechowywaniu i transporcie. Projekt Sibleya odrzucał też wszechobecne w obozach linki naciągowe, przytwierdzając namiot do ziemi dwudziestoma czterema kołkami[1][3]. Na dodatek, w odróżnieniu od wcześniejszych konstrukcji, zastosowano otwór i kaptur kierunkowy na szczycie, co ułatwiało wentylację i odprowadzanie dymu ogniska niezależnie od kierunku wiatru[4].

Urząd Patentów i Znaków Towarowych Stanów Zjednoczonych przyznał 22 kwietnia 1856 roku Sibleyowi patent nr 14740. US Army wypróbowała namiot podczas wyprawy do Utah zimą 1857–1858 i uznała konstrukcję za spełniającą wymogi. Kilku weteranów wojen z Indianami zauważyło podobieństwa z indiańskimi tipi, takie jak otwór do odprowadzania dymu, palenisko czy kołki przytwierdzające dolną krawędź do gruntu[5][6].

Zgodnie z umową zawartą w roku 1858 z ówczesnym Departamentem Wojny, Sibley miał otrzymywać 5 dolarów za każdy zbudowany namiot. Ponieważ po wybuchu wojny secesyjnej Sibley odszedł z US Army i wstąpił do armii konfederatów, nic nie dostał za swój wynalazek. Armia Unii wyprodukowała w czasie wojny około 44 tysięcy namiotów Sibleya.

Po śmierci Henry’ego Hopkinsa Sibleya jego krewni próbowali − bezskutecznie − odzyskać część jego honorariów.

Przypisy

  1. 1 2 Sibley, Conical Tent.
  2. ↑ Marcy, The Prairie Traveler, s.143: „Namiot używany przez wojsko pomieści komfortowo 12 ludzi”.
  3. ↑ Marcy, The Prairie Traveler, s.142-143: „Namiot został wynaleziony przez majora H.H. Sibleya i jest znany jako namiot Sibleya. Przypomina nieco wigwamy Komanczów, ale − w miejsce zbiegających się u szczytu licznych żerdzi wspierających konstrukcję − posiada tylko jeden, centralnie umieszczony maszt opierający się na metalowym trójnogu. Trójnóg może być wykorzystany dla zawieszenia naczyń do gotowania nad rozpalonym na ziemi ogniem, a złożony maszt mieści się między ramionami trójnogu i zmniejsza długość o połowę, co ułatwia pakowanie i transport”.
  4. ↑ Harrington, A Manual of Practical Hygiene, s. 601: „Armia brytyjska używa okrągłych lub dzwonowatych namiotów... Uprzednio wentylacja była praktycznie zerowa, teraz coś się poprawiło”.
  5. ↑ Marcy, The Prairie Traveler, Rozdział V.
  6. ↑ Billings, Hardtack and Coffee, s.47-48: „Namiot wynalazł Henry Sibley w roku 1857. Był absolwentem Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych w West Point i towarzyszył Johnowi C. Fremontowi w jednej z jego odkrywczych wypraw. Najwyraźniej swój pomysł zawdzięczał Tepee czy też Tepar, indiańskim wigwamom na drewnianych palach pokrytych skórami zwierząt z centralnie umiejscowionym paleniskiem, jakie widział na prerii”.

Bibliografia

  • John D. Billings: Hardtack and Coffee or The Unwritten Story of Army Life. Boston: George M. Smith & Co., 1887.
  • Charles, M.D. Harrington: A Manual of Practical Hygiene, for Students, Physicians, and Medical Officers. Philadelphia: Lea Brothers & Co., 1902.
  • Randolph B. Marcy: The Prairie Traveler: A Hand-Book for Overland Expeditions. New York: Harper & Brothers Publishers, 1859.
  • Henry H. Sibley: Conical Tent, U.S. Patent No. 14,740. United States Patent Office, 22 kwietnia 1856.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.