Nagroda im. Andrzeja Bursy

Andrzej Bursa, patron nagrody
Nagroda za	twórczość poetycką i prozatorską
Przyznający	Urząd Miasta Krakowa
Państwo	Polska
Lokalizacja	Kraków
Pierwsze rozdanie	1967
Ostatnie rozdanie	1990

Nagroda im. Andrzeja Bursy – polska nagroda literacka ustanowiona w 10. rocznicę śmierci Andrzeja Bursy^[1][2] aby uczcić pamięć o nim^[3], przyznawana w Krakowie^[4] od 1967^[5][6] do 1990 roku^[7], ufundowana przez grupę literacką Barbarus^[2][1][3][7], przyznawana przez Urząd Miasta Krakowa^[8] podczas Krakowskich Dni Literatury^[9].

Celem nagrody było „popieranie interesujących zjawisk w młodej poezji i prozie zaangażowanej w problemy naszego czasu, ze szczególnym uwzględnieniem debiutów.”^[1] i miała być przyznawana „autorom tomów poetyckich, prozatorskich, dramatycznych, publicystycznych lub krytycznych odznaczających się nowatorstwem formalnym, postawą nonkonformistyczną oraz prawdziwymi wartościami artystycznymi…”^[3]

Jurorami nagrody byli członkowie Krakowskiej Grupy Literackiej Barbarus: Jerzy Harasymowicz, Teresa Socha-Lisowska, Tadeusz Nowak, Jan Bolesław Ożóg, Stanisław Stanuch oraz Tadeusz Śliwiak^[1]. Dwukrotnie nagrodę otrzymał Józef Baran^[1][3]. Wyróżnienie było przyznawane 15 listopada, w rocznicę śmierci patrona nagrody^[3].

Laureaci

• 1967
  • Tadeusz Kijonka za tom Rzeźba w czarnym drzewie^{[1][10][11][12]}
• 1968
  • Michał Sprusiński^[13] „za całokształt twórczości”^[1]
• 1969
  • Marek Skwarnicki^[14][5][15] „za twórczość poetycką ze szczególnym uwzględnieniem wierszy Rdza”^[1] (nagrodę przyznano w dworku w Krzesławicach^[16])
• 1971
  • Ewa Lipska^[17] „za twórczość liryczną”^[1]
• 1972
  • Stanisław Barańczak^[5][18] za tom szkiców Nieufni i zadufani^[1]
  • Rafał Wojaczek (pośmiertnie)^{[5][1][19][20]}

• 1973
  • Jan Paweł Krasnodębski za tom opowiadań Dużo słońca w szybach^[1][21][22]
• 1974
  • Leszek Aleksander Moczulski^[23] za tom Nawracanie stracha na wróble^[1][24] (według innego źródła nagrodę przyznano w 1973 roku^[25])
• 1975
  • Józef Baran^[26][27][28] za tom Nasze najszczersze rozmowy^[29]
• 1976
  • Krzysztof Lisowski^[30] za całokształt twórczości^[31] (według innego źródła „za twórczość poetycką Próba obywatelstwa”^[1])
• 1977
  • Andrzej Pastuszek „za debiut prozatorski Łowca gołębi”^[1][32]
• 1978
  • Wincenty Faber za tom poezji W cieniu ognia^[33][1]
  • Stanisław Stabro za tom poezji Na inne głosy rozpiszą nasz głos^[1][34][35]
• 1980
  • Jerzy Gizella^[36] za tom poezji Gorzko^[37] (według innego źródła „za twórczość poetycką”^[1])
• 1981
  • Leszek Szaruga^[38] „za całokształt twórczości”^[1]
  • Julian Kornhauser^[5][39][40] „za całokształt twórczości”^[1]
• 1984
  • Andrzej Kaliszewski^[41][42] „za całokształt twórczości krytycznoliterackiej”^[43] „ze szczególnym uwzględnieniem książki Gry pana Cogito”^[1]
  • Dariusz Tomasz Lebioda za tom Najnowszy testament^{[1][44][45][46]}
• 1985
  • Dariusz Bitner^[9][47][48] „za twórczość prozatorską ze szczególnym uwzględnieniem tomu opowiadań Owszem”^[1]
  • Aleksander Migo za tom Ciemny pokój^[49][1]
• 1986
  • Zdzisław Antolski^[50] za tom Okolica Józefa^[1][4] (dyrektorem jury był Jerzy Harasymowicz^[51])
  • Roman Wysogląd za tom Przekrętka^[52] i powieść Moskwa za trzy dni^[1]

• 1987
  • Andrzej Tuziak^[53]
  • Władysław Zawistowski^[54] (według innych źródeł nagroda została przyznana Władysławowi Zawistowskiemu w 1988 roku^[55][56])
• 1989
  • Andrzej Lenartowski^[8] za tom Zaproszenie do piekła^[57][58]
  • Aarne Puu za tom Jezioro mojej pamięci (wydany w 1989)^[59][57][57] (nagrody wręczono 24 listopada 1989 roku w siedzibie krakowskiego oddziału Związku Literatów Polskich^[57])

Przypisy

Bibliografia

• Lesław M. Bartelski: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Tower Press, 2000.
• Pisarze ziemi krakowskiej. Informator. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1976.