Nadużycia pracownicze lub zawodowe (ang. occupational fraud) – nadużycia popełniane przez pojedyncze osoby lub niewielkie grupy osób w związku z ich zajęciem zawodowym. Pojęcie zajęcia zawodowego obejmuje w tym przypadku zarówno zatrudnienie (pracownik, urzędnik, zleceniobiorca, wykonawca), działalność gospodarczą (właściciel, wspólnik) jak i działalność w zawodzie zaufania społecznego (lekarz, prawnik, policjant, polityk).
Klasyfikacja
Klasyfikacja nadużyć pracowniczych według Stowarzyszenia Biegłych ds. Przestępstw i Nadużyć Gospodarczych (ACFE)Ł
- Korupcja
- konflikt interesów
- przekupstwo
- nielegalne podarunki
- wymuszenia
- Defraudacja
- defraudacja gotówki i środków pieniężnych
- defraudacja zapasów i innych aktywów
- Nierzetelne oświadczenia
- oszukańcza sprawozdawczość finansowa
- oszukańcze oświadczenia niefinansowe
Koszt nadużyć pracowniczych
Szacunki strat generowanych przez nadużycia pracownicze są nieprecyzyjne, szczególnie odnośnie do tej części nadużyć, które pozostają niewykryte przez poszkodowane organizacje lub nieujawnione szerszej opinii publicznej, w tym odpowiednim władzom i ekspertom. Zdecydowanie najczęściej cytowanym szacunkiem jest analiza amerykańskiego Stowarzyszenia Biegłych ds. Przestępstw i Nadużyć Gospodarczych (Association of Certified Fraud Examiners – ACFE). Analiza ACFE oparta jest na sondażu ponad tysiąca przypadków nadużyć pracowniczych analizowanych przez członków stowarzyszenia. Ostatnia wersja analizy została opublikowana w 2012 roku.
ACFE szacuje, że typowa organizacja traci około 5% przychodów wskutek nadużyć pracowniczych rocznie. Daje to ponad 3,5 biliona dolarów rocznie w skali światowej[1].
Przypisy
- ↑ 2012 Report to Nations. [dostęp 2012-08-23].
Bibliografia
- Joseph T. Wells, Nadużycia w firmach - vademecum. Zapobieganie i wykrywanie, LexisNexis. 2006.