Nadleśnictwo Bielsko – jednostka organizacyjna Lasów Państwowych, podległa Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Katowicach. Utworzona została 1 stycznia 1974 r. poprzez połączenie nadleśnictw Szczyrk i Wapienica oraz leśnictwa Chybie. Jego powierzchnia wynosi 10 224,69 ha[1], z czego lasy stanowią 9 684,80 ha. Siedzibą nadleśnictwa jest miasto Bielsko-Biała.
Nadleśnictwo Bielsko położone jest na obszarze dwóch krain przyrodniczo-leśnych: Karpackiej (Dzielnica Beskidu Śląskiego oraz Dzielnica Beskidu Małego i Średniego) i Śląskiej (Dzielnica Kędzierzyńsko-Rybnicka).
Od 1995 r. Nadleśnictwo Bielsko, wraz z Ustroń, Wisła i Węgierska Górka wchodzi w skład Leśnego Kompleksu Promocyjnego "Lasy Beskidu Śląskiego".
Dominującymi gatunkami drzew w lasach nadleśnictwa są świerki (47%) i buki (21,5%). Powierzchniowy udział panujących gatunków drzew: świerk 47,5%, buk 21,5%, brzoza 9,1%, sosna 8,8%, dąb 4,7%, modrzew 2,8%, inne 5,6%.[2]
W skład Nadleśnictwa Bielsko wchodzi 11 leśnictw w dwóch obrębach:
- obręb Szczyrk:
- leśnictwo Biła
- leśnictwo Bystra
- leśnictwo Lipnik
- leśnictwo Salmopol
- leśnictwo Skalite
- leśnictwo Straconka
- obręb Wapienica:
- leśnictwo Grodziec
- leśnictwo Jaworze
- leśnictwo Kamienica
- leśnictwo Wielka Łąka
- leśnictwo Zabrzeg
Na terenie nadleśnictwa znajdują się:
- dwa parki kajobrazowe:
- cztery rezerwaty przyrody:
- rezerwat przyrody Dolina Łańskiego Potoku (leśny)
- rezerwat przyrody Jaworzyna (leśny)
- rezerwat przyrody Rotuz (torfowiskowy)
- rezerwat przyrody Stok Szyndzielni (leśny)
Ponadto w jego obrębie chronionych jest ponad sto drzew i grup drzew będących pomnikami przyrody.
W leśnictwie Biła, na stokach Klimczoka, rośnie grupa drzew przekraczających 45 metrów wysokości, wśród których kilka przekracza 53 m, a jedna daglezja zielona na początku 2018 roku osiągała ok. 57 metrów (dokładny wynik zależy od sposobu pomiaru), a jej wiek był szacowany na 115 lat[3].
Przypisy
- ↑ Decyzja Ministra Środowiska w sprawie Planu Urządzenia Nadleśnictwa Bielsko. [dostęp 2015-08-02].
- ↑ Włodzimierz Łapiński , Nadleśnictwo Bielsko, Olsztyn 2013 .
- ↑ Irena Polok , Jej wysokość daglezja z Nadleśnictwa Bielsko [online], Nadleśnictwo Bielsko, 20 kwietnia 2018 (pol.).