Nada
Ilustracja
Nada
Imię i nazwisko

Nada Malanima

Data i miejsce urodzenia

17 listopada 1953
Gabbro

Gatunki

pop

Zawód

piosenkarka, aktorka

Wydawnictwo

RCA Italiana, Polydor, Mercury Records, EMI Italiana

Strona internetowa

Nada Malanima, znana jako Nada (ur. 17 listopada 1953 w Gabbro, Toskania) – włoska piosenkarka i aktorka. Zwyciężczyni Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo w 1971.

Życiorys

W 1969 Nada zadebiutowała na Festiwalu Piosenki Włoskiej w Sanremo piosenką "Ma Che Freddo Fa." Choć piosenka zajęła 5. miejsce, stała się popularna we Włoszech przynosząc rozgłos młodej piosenkarce. W tym samym roku nakładem wytwórni RCA Talent ukazał się debiutancki album artystki, zatytułowany Nada. W 1971 Nada odniosła sukces wygrywając Festiwal Piosenki Włoskiej w Sanremo piosenką "Il Cuore è uno zingaro"[1].

Później artystka nagrywała piosenki takich kompozytorów jak: Riccardo Cocciante, Antonello Venditti i Claudio Baglioni; zostały one wydane w 1994 nakładem wytwórni RCA/BMG jako kompilacja Malanima: successi e inediti 1969-1994. W 1973 Nada nawiązała współpracę z Piero Ciampim, który napisał (samodzielnie lub we współpracy z Pino Pavone) wszystkie teksty do piosenek, jakie znalazły się na jej wydanym w 1973 albumie, Ho scoperto che esisto anch'io (muzyka Gianni Marchetti). Piosenki do kolejnego albumu Nady, 1930: Il domatore delle scimmie, skomponowali członkowie rockowego zespołu Reale Accademia di Musica; towarzyszyli też artystce podczas wspólnego tournée. W drugiej połowie lat 70. Nada zadebiutowała jako aktorka teatralna współpracując z takimi reżyserami jak Giulio Bosetti i Dario Fo[1].

W tym czasie Nada zaczęła pisać też własne piosenki, m.in. "Ti Stringerò” (1982) i "Amore Disperato" (1983), największy hit artystki w latach 80. W latach następnych kariera Nady nieco przygasła. Dała o sobie znać w połowie lat 90. przypominając swe stare hity w jazzowych opracowaniach, wykonywanych podczas udanego tournée. Fragmenty koncertu ukazały się na wydawnictwie Nada trio (1998). W 1999 Nada powróciła na Festiwal Piosenki Włoskiej utworem "Guardami Negli Occhi". Rozpoczął się nowy, bardziej rockowy rozdział jej kariery. Wyrazem tego były kolejne albumy artystki: L'amore è fortissimo il corpo no (2001) i Tutto l'amore che mi manca (2004)[1].

W 2003 Nada wydała swoją pierwszą książkę, „Le Mie Madri”[1].

W kwietniu 2011 ukazał się ostatni jak dotąd album Nady, Vamp. Artystka sama napisała wszystkie znajdujące się na nim utwory[2].

Dyskografia

Albumy

  • 1969 – Nada (1969)
  • 1970 – Io l'ho fatto per amore
  • 1973 – Ho scoperto che esisto anch'io
  • 1974 – 1930: Il domatore delle scimmie
  • 1983 – Smalto
  • 1984 – Noi non cresceremo mai
  • 1986 – Baci rossi
  • 1986 – Malanima
  • 1992 – L' anime nere
  • 1994 – Malanima: successi e inediti 1969-1994 (kompilacja)
  • 1998 – Il meglio di
  • 1998 – Nada trio
  • 2001 – L' amore è fortissimo il corpo no
  • 2001 – Nada [2001]
  • 2004 – Made in Italy
  • 2005 – Nada Zamboni L'apertura (live)
  • 2005 – Cd Live Brescia (niewydana, dołączana do czasopisma muzycznego"Mucchio Selvaggio Extra")
  • 2006 – Le mie canzoncine 1999-2006 (kompilacja)
  • 2007 – Luna in piena
  • 2007 – Nada: Solo grandi successi (kompilacja)
  • 2008 – Live: Stazione birra
  • 2011 – Vamp

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Aurelio Pasini w: allmusic: Nada - biography. [dostęp 2011-10-27]. (ang.).
  2. ↑ allmusic: Nada - Vamp. [dostęp 2011-10-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.