 Zmienna Mgławica Hubble’a (HST) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
26 grudnia 1783 |
| Dane obserwacyjne (J2000) | |
| Gwiazdozbiór | |
| Typ | |
| Rektascensja |
06h 39m 09,5s |
| Deklinacja |
+08° 44′ 40″ |
| Odległość | |
| Jasność pozorna mgławicy |
9,0m |
| Rozmiary kątowe |
3′ × 1'[1] |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Wymiary |
~ 1 ly |
| Alternatywne oznaczenia | |
| Zmienna Mgławica Hubble’a, LBN 920, C46, H IV-2, h 399, GC 1437, CED 83, HH 39, PP 64 | |
NGC 2261 (również Zmienna Mgławica Hubble’a) – mgławica refleksyjna znajdująca się w konstelacji Jednorożca. Została odkryta 26 grudnia 1783 roku przez Williama Herschela[1]. Mgławica ta znajduje się w odległości około 2500 lat świetlnych.
NGC 2261 jest powiązana z młodą gwiazdą R Monocerotis. Układ ten należy do najdokładniej badanych układów gwiazda-mgławica w ciągu ostatnich 100 lat. Mgławica ta kształtem przypominająca stożek jest pusta w środku. Źródłem mgławicy jest znana od 150 lat gwiazda zmienna, która od jej odkrycia ulegała wahaniom o cztery wielkości gwiazdowe. Zmienna Mgławica Hubble’a zawdzięcza swą nazwę badaniom Edwina Hubble’a, który w 1916 roku odkrył, że mgławica ta może ewoluować w skali miesięcy. Gwałtowne zmiany jasności NGC 2261 są spowodowane przez cień pyłu krążącego wokół gwiazdy R Monocerotis.
Przypisy
Bibliografia
- Robert Gendler: Niebo. Warszawa: Carta Blanca, 2007, s. 89. ISBN 978-83-60887-00-4.
- NGC 2261 w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia