Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Dame Myra Hess (ur. 25 lutego 1890 w Londynie, zm. 25 listopada 1965 tamże[1][2]) – brytyjska pianistka.
Życiorys
Studiowała w Guildhall School of Music w Londynie u Juliana Pascala i Orlanda Morgana[1][2]. W 1902 roku otrzymała stypendium Royal Academy of Music, gdzie pobierała naukę u Tobiasa Matthaya[1][2]. Zadebiutowała jako pianistka w 1907 roku w londyńskiej Queen’s Hall, wykonując IV koncert fortepianowy G-dur Ludwiga van Beethovena pod batutą Thomasa Beechama[1][2]. Koncertowała w Europie, a od 1922 roku także w Stanach Zjednoczonych[1][2]. W czasie II wojny światowej dawała koncerty w National Gallery w bombardowanym Londynie, otrzymując za swoją postawę w 1941 roku z rąk króla Jerzego VI tytuł Damy Komandora Orderu Imperium Brytyjskiego[2].
Zdobyła sobie sławę jako interpretatorka utworów fortepianowych Mozarta, Beethovena i Schumanna[2]. Występowała też jako kameralistka, m.in. w duecie fortepianowym z Irene Scharrer[1][2]. W 1926 roku dokonała cieszącej się dużą popularnością transkrypcji na fortepian chorału Jesu bleibet meine Freude z Kantaty nr 147 J.S. Bacha[1][2]. Dokonała nagrań płytowych dla wytwórni Deutsche Grammophon i Columbia Records[1].