Mykoła Musijenko
Микола Мусієнко
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1959
Dniepropetrowsk

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Halowe mistrzostwa Europy
złotoBudapeszt 1983trójskok
złotoHaga 1989trójskok
brązMediolan 1982trójskok
brązLiévin 1987trójskok

Mykoła Musijenko (ukr. Микола Мусієнко, ros. Николай Мусиенко, ur. 16 grudnia 1959 w Dniepropetrowsku[1]) – ukraiński lekkoatleta, startujący w barwach Związku Radzieckiego, specialista trójskoku, dwukrotny halowy mistrz Europy.

Kariera sportowa

Zdobył brązowy medal w trójskoku na halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie, przegrywając jedynie z Bélą Bakosim z Węgier i swym kolegą z reprezentacji ZSRR Hienadzijem Walukiewiczem. Zwyciężył w tej konkurencji na kolejnych halowych mistrzostwach Europy w 1983 w Budapeszcie, przed Walukiewiczem i Bakosim[2].

7 czerwca 1986 w Leningradzie podczas Memoriału Braci Znamieńskich ustanowił rekord Europy w trójskoku skokiem na odległość 17,78 m[1]. W sierpniu tego roku rekord ten został poprawiony przez Christo Markowa z Bułgarii[3]. Musijenko zajął 6. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie[4] oraz 3. miejsce na igrzyskach dobrej woli w 1986 w Moskwie[5].

Zdobył brązowy medal na halowych mistrzostwach Europy w 1987 w Liévin, za Francuzem Serge Hélanem i Markowem. Zwyciężył na halowych mistrzostwach Europy w 1989 w Hadze, wyprzedzając Volkera Maia z Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Milana Mikuláša z Czechosłowacji[6]. Na halowych mistrzostwach świata w 1989 w Budapeszcie zakwalifikował się do finału, lecz nie zaliczył w nim żadnej odległości[7].

Musijenko był halowym mistrzem ZSRR w trójskoku w 1982 i 1986[8] oraz halowym wicemistrzem w 1989[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 1: А–Н. Moskwa: Человек, 2012, s. 677. ISBN 978-5-904885-80-9. (ros.).
  2. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 470, 475 [dostęp 2021-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  3. José María García, Progresión de los Récords de Europa al Aire Libre Progression of the European Outdoor Records (cerrado a / as at 31.10.2016) [online], rfea.es, s. 26 [dostęp 2024-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2022-02-20] (hiszp.  ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 572 [dostęp 2021-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. Goodwill Games [online], GBRAthletics [dostęp 2021-01-21] (ang.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 495, 506 [dostęp 2021-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 99 [dostęp 2021-01-21] (ang.).
  8. Soviet Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-01-21] (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.